zalezy jak powazne sa problemy z nauka. oczywiscie w obecnej szkole moga dac mu pomoc, tylko jesli nie maja warunkow na zapewnienie tego co w statment, bo nie kazda zwykla szkola ma takowe. moj w specjalnej nie byl, ale zaczal pisac i mowic. trwalo to , jednak sie udalo. matematyka dalej kuleje starsznie, ale u mnei nawet nei wspomnieli o specjalnej. moj zaczal pisac na koniec 2 klasy, a mowic rok wczesniej. ciezko bylo zrozumiec co pisze, ale pisal. pozosatja kwestie zachowania i spoleczne. u mojego szkola z unitem to byla porazka, robil ciagle to samo.
trzeba wzisc pod uwage, jak dziecko reaguje na inne podobne dzieci. poniewaz autyzm ma duzo roznych zachowan, dziecko moze nei akceptowac innych. moj starsznie zle znosil innych podobnych, a jeszcze gdy przypadkiem odzywali sie do niego to albo uciekal, albo warczal na nich i czasem krzyczal.
poki co masz czas na pozwiedzanie szkol i zastanowienie sie co dla twojego dziecka bedzie lepsze.

[ Ostatnio edytowany przez: kik1976 21-05-2014 17:05 ]

Z nauką w sensie poznawczym,przyswajania,nie ma problemu wrecz przeciw przeciwnie w obecnej szkole stwierdzili że jest bardzo bystry.Jedynie ten problem Z pisaniem ale dla mnie to normalne na dopiero 5 lat niecałe za to czyta już ładnie.Najwieksze problemy z zachowaniem i socjalizacja np. Nie wspołpracuje z grupą,robi co chce,np. Biega po korytarzu,ma wybuchy płaczu,złości,okazyjnie bawi sie z dziecmi..ma kontakt z autysytcznym kolegą,uczyli sie też razem w szkole i w miare dobrze współpracują,no musze pozwiedzać,podzwonić wstępnie mam trzy wybrane..

musisz koniecznie je obejrzec.

Witam wszystkich, mój synuś ma 5 i pół roku, jest obecnie w reception, z wielkimi bólami zdobyliśmy statement, może nie sam statement trudno było zdobyć ale jego zawartość, moim zdaniem był zrobiony na odwal się, powybierane chyba losowo fragmenty z raportów od specjalistów. Myślę, że bardzo ważne jest dokładne sprawdzenie proposed statement. Ja w statemencie wybrałam Unit dla syna ale nie było miejsca ani tam ani w pobliskiej szkole specjalnej, więc został w szkole zwykłej i ja nie jestem do końca zadowolona ale napiszę o tym przy okazji.

Natija: u mnie jest taka sama sytuacja, w szkole mojego syna nie chcą, radzą szkołę specjalną mimo, że nie ma z nim już takich kłopotów jak na początku. Nie wiem czym to jest podyktowane, czy zaniża im jakieś statystyki, nie wiem o co chodzi. Wiem jedno, że z takim podejściem i takim zaangażowaniem nauczyciel powinien zrezygnować z pracy w szkole i szukać zatrudnienia przy kopaniu burków, pchaniu karuzeli bądź innej bezstresowej fuchy. Nie wiem w jakiej części Londynu mieszkasz, ja jestem z zachodu, tak pytam, bo aż wierzyć mi się nie chce, że masz taki wybór miejsc w specjalnych placówkach, ja nie miałam żadnych szans na miejsce.
Wydaje mi się, że takie autystyczne dziecko dla niektórych mainstream schools to jak podrzucone śmierdzące jajo ale to tylko i wyłącznie zależy od pracujących tam ludzi są wyjątki. Być może w szkołach specjalnych pracują osoby, które świadomie decydują się na pracę z niepełnosprawnymi dziećmi i trudy z tym związane. Nie wiem niestety, bo mój syn się tam nie dostał. Ja akurat miałam pecha i moja nauczycielka jest kompletnie do bani. Poddenerwowana, trzęsie się gdy jakieś dziecko płacze, niepewna, brak empatii do cudzych dzieci (choć widziałam, że swoje własne bardzo kocha), moja mama była nauczycielem, bo po prostu ubóstwiała dzieci i nie wyobrażała sobie innej pracy, więc mam porównanie. Ja odwiedziłam swoją szkołę dwa razy i była zachwalana przez head teacher pod same niebiosa. To się ma nijak do rzeczywistości. Niestety, ostatni incydent kompletnej dyskryminacji mojego dziecka udowodnił, że tak różowo nie jest i tylko znajomość moich praw uratowało moje dziecko przed szkolną banicją.
Myślę, że dobre szkoły to takie gdzie jest wielu, wielu chętnych na jedno wolne miejsce, gdzie nauczyciele chcą zawalczyć o dziecko. Myślę, że najlepsze opinie uzyska się od rodziców, a szczególnie tych, których dzieci mają jakiekolwiek problemy, nie tylko zdrowotne. Żałuje, że nie ma żadnych rankingów, gdzie można byłoby sprawdzić co rodzice myślą o danej szkole.

hej dziewczyny. ach te szkolne problemy.
nam sie troszeczke poszczescilo imoj maly po wielkich bojach idzie do szkoly specjalnej gdziepotencjalnie nie mial sznas sie dostac. to ta szkola o ktorej wczesniej pisalam. w miedzy czasie pani senco z aktualnej mainstream school dala nam znac ze malemu przydzielili miejsce w totalnie innej szkole specjalnej. bylismy ja zobaczyc ale tragedia i kategorycznie powiedzielismy nie. i nie liczylam na to ale jednak znalazlo sie dla niego miejsce tam gdzie chcielismy. wiec odpukac jest dobrze. az mi ciezko uwierzyc ze tak sie to poukladalo. tak samo z zasilkiem dla. tez dostalismy uto nawet wiecej niz sie spodziewalam,. zycze wam wszystkim pomyslnego zalatwienia wszytkich waszych spraw. naprawde

a zpomnialam dodac ze najsmieszniejsze jest to ze zanim jeszcze my rodzice dostajemy jakiekolwiek formy do wypelniania ( w tym z wyborem szkoly przy okazji odswirzenia statementu) to oni juz wpisuja dzieci do szkol poza nasza wiedza. wiec generalnie miedzy tym co faktycznie ma miejsce a tym co my dostajemy jest jakies dwa tyg poslizgu. wiem bo gdyby nie koordynatorka senco i jej emaile ktore dostawala od ludzu decydujacych o wszystkim, i na bierzaco nam nie mowila co sie dzieje to nic bysmy jeszcze nie wiedzieli a juz nie wspomne o pchnieciu sprawy naszego dzieciatka do przodu.

Usunięte

Mayu, bardzo ladna i konkretna wypowiedz!
Mamafrania, sa oceny szkol OFSTED i ranking poziomu nauczania, to tez cos daje do myslenia, zawieraja info o procencie dzieci SEN (czasem na samych stronach szkoly tez jest sporo informacji).

Mój syn jest na tzw. planning list do unitu dla autystów, pani z SEN powiedziała, żeby spróbować jak sobie radzi w szkole zwykłej i zrobić wcześniej review i wtedy podjąć konkretną decyzję. Ma dość dobrą pomoc, bo w sumie nie wyraziłam zgody na proposed statement i napisałam go praktycznie sama od nowa. Ma przez cały czas pomoc pani 1:1 i jej czas powinien w 100% być przeznaczony dla Frania mimo to moja nauczycielka zatrudnia ją do pomocy np. przy spinaniu zszywaczem prac domowych, porządkowaniu sali itp.
Co najważniejsze szkoła może aplikować o pomoc ze szkoły specjalnej dla autystyków tzw. outreach service i kilkakrotnie o to prosiłam, bez skutku. Ostatnio zgłosiłam to do head teacher, bo nauczycielka narzeka ale żadnej pomocy nie szuka, i znowu czekam.
Ja rozumię, że nauczyciel ma sporo obowiązków, ja tylko chciałabym żeby poświęcił tyle samo czasu co innym dzieciom, poznał moje dziecko, widział nie tylko złe ale i dobre strony, współpracował ze mną, porozmawiał 5 minut raz w miesiącu.
Moja nauczycielka dopiero po rozmowie z head teacher zaczęła pytać mnie o różne rzeczy, a jej pytania tylko utwierdziły mnie w przekonaniu, że ona kompletnie nie zna mojego dziecka, zupełnie nie ma pojęcia jak przebiega jego nauka i z czym ma problemy, jakby był w klasie jeden dzień a nie 9 miesięcy.
Dla mnie to ewidentna ignorancja. Nigdy nie zastanawia się jak dziecku pomóc tylko się krzywi, wzdycha, gdzie entuzjazm? Senco to znowu facet, który zapewniał mnie na początku, że mój syn będzie miał tu duuuużą pomoc, że zrobią wszystko co w ich mocy, żeby się nie martwić, że mają jedno dziecko z autyzmem i radzi sobie świetnie (okazało się, że mama tego autystycznego dziecka zabrała je do innej szkoły) Teraz ten Senco chodzi i się głupio uśmiecha, ja do niego mówię, proszę, on potakuje i nic z tego nie wynika.
Szkoła po otrzymaniu statementu jeśli nie może zapewnić dziecku określonej w statemencie pomocy ma prawo odmówić!!!
Mój syn miał wypadek w szkole i złamał rękę, malutkie pęknięcie i na szczęście zupełnie bezbolesne. Przynieśliśmy zaświadczenie od lekarza, który stwierdził, że nie widzi żadnych przeciwwskazań aby syn chodził do szkoły, Franek wręcz zachowywał się jakby urodził się z tym gipsem. W szkole zastanawiali czy może zostać i właśnie moja nauczycielka była bardzo na nie mimo, że widziała, że Franek świetnie sobie radzi. Zresztą ona zawsze jest na NIE. I head teacher również sprawia wrażenie, że robią wszystko, żeby to im było lepiej a nie dzieciakom. Chcę podkreślić, że jestem w 100% obiektywna (z ręką na sercu!!!).
Znalazło się 1000 argumentów dlaczego on nie może chodzić do szkoły w gipsie, nawet nie chciano go wziąć na próbę, ja się nie zgodziłam i poprosiłam o oficjalne, pisemne wykluczenie mojego syna ze szkoły i wtedy w przeciągu minuty okazało się że jednak może przychodzić na full time bez żadnego problemu, dodatkowo byłam codziennie informowana, że radzi sobie świetnie, słucha pani, kiedy prosi, żeby nie biegał itd.
Zauważyłam, że nauczycielka niektórych dzieci po prostu nie lubi. Kiedyś musiałam chwilę poczekać w szkole i byłam świadkiem jak jeden chłopiec nie zapytał o pozwolenie i wstał, żeby pójść do toalety, nauczycielka była bardzo wkurzona, kazała ma za karę siedzieć dalej i dopiero jak się już na prawdę bardzo rozpłakał, bo bardzo mu się chciało siku kazała mu prosić o wyjście do toalety, nie bardzo mu szło, bo bardzo płakał ale jakoś się udało ale był kompletnie wytrącony z równowagi. Potem z dziesięć razy powtórzyła, że on dziś nie dostanie żadnej naklejki. Czy tak jest wszędzie? To są w sumie jeszcze małe dzieci i mogą o czymś zapomnieć, zareagować spontanicznie. Od tej pory, od tych zdarzeń nie jestem już spokojna kiedy moje dziecko jest w szkole, nie ufam im. Ale jak znaleźć inną szkołę, tak żeby nie wpaść z deszczu pod rynnę? Tak jak już pisałam wcześnie dwukrotna wizyta w szkole, sprawdzona ocena Ofsted, podpytywanie terapeutów nie zdały egzaminu.

Usunięte