Zakopalam sie w ksiazkach na temat autyzmu i ja juz ta iskierke nadzieji stracilam.
Utha Frit zauwazyla ze dzieci z autyzmem ukladaja puzzle dopasowujac ksztalty a nie obrazki czy kolory i dla nich w sumie nie ma znaczenia czy na puzzlach jest obrazek czy nie.Moj maly tak kiedys robil nawet przekrecal puzzle na strone bez obrazka i ukladal .Tak ze zdobylam ostateczny dowod i na diagnoze czekam spokojnie po prostu musze ja miec zeby malemu pomoc ale zadnych pozytywnych wiadomosci sie nie spodziewam.
Nie pamietam juz ktora z was pisala ze daje synkowi wedliny chyba Ania 2008.Ania kochanie jak mozesz to nie rob tego ,bo to straszne swinstwo i cala zdrowa dieta i podawanie suplementow bez sensu.
Mam pytanko jakie konkretnie witaminy,tran itp podajecie dzieciakom.Bede wdzieczna za podpowiedz bo biore za Adasia od tej strony i nie wiem co byloby dobre i gdzie dostac.
A teraz z innej beczki.Dekalog postepowania z dzieckiem autystycznym.(cytat z ksiazki Barbary Pioro mamy takich dzieci nie z tego swiata jak nasze)
1.Kochaj dziecko takie jakie jest.Naucz je szacunku do samego siebie.
2.Mow do dziecka nawet wowczas gdy ono nie mowi do ciebie.Pokazuj,nazywaj,opowiadaj.
3.Wymagaj i ucz.Porzadkuj,systematyzuj,powtarzaj i przetwarzaj informacje.
4.Podazaj za dzieckiem,jego potrzebami,nie probuj go " przelamac".
5.Badz zawsze blisko dziecka.Stworz mu uporzadkowany i bezpieczny swiat.
6.Akceptuj jego dziwactwa i leki,otwarcie rozmawiaj o nich z doroslymi i kolegami dziecka.
7.Naucz dziecko mowic (i pisac)o wlasnych problemach emocjonalnych.
8.Stosuj dla dziecka system nagrod i kar.
9.Pracuj systematycznie.Niczego nie przyspieszaj i nie rob na sile.
10.Wierz w siebie i w swoje dziecko.
Nie wierze ze autyzm mozna wyleczyc ,nie wierze w cudowne terapie ,ani lekarstwa. Wierze w mojego syna i wierze w siebie ze mimo wszystko ,chwil zlaman i rozpaczy , dam rade a raczej damy rade i po prostu bedzie dobrze tylko troche inaczej,bo moj maly Adas jest po prostu inny ,taki nie z tego swiata a przeciez mimo wszystko taki cudowny i kochany.
Tak mi ciezko dziewczyny,Boze jak bardzo mi ciezko.....
To nie tak mialo byc..............
[ Ostatnio edytowany przez: katarzynek70 22-10-2012 13:54 ]
"Opowiesc ojca, przez mongolskie stepy w poszukiwaniu cudu" . Pamietam, ze juz po kilku stronach tej ksiazki pomyslalam sobie, ze nasze dzieci sa niezwykle i moze w innym miejscu, w innym czasie bylyby wlasnie tak postrzegane, bo slysza wiecej niz my, widza glebiej, dostrzegaja to co dla nas niewidoczne... To wspolczesny swiat odebral im te niezwyklosc i wsadzil w ramy choroby czy niepelnosprawnosci, dlatego najlepiej czuja sie w kontakcie z natura, przyroda, zwierzetami, a cywilizacja, halas, tlok zaglusza ich, tlumi to wszystko, dlatego tak ciezko im odnalezc sie w naszym swiecie...
![:-]](modules/Forum/images/smiles/lol.gif ":-]")
Wczytuję dane...