Str 273 z 623 |
|
|---|---|
| passionfruit | Post #1 Ocena: 0 2012-10-21 23:20:43 (13 lat temu) |
 Posty: 495 
Z nami od: 03-10-2012 Skąd: Londoneria |
Boze Ana, nie wiem czy ja to przezyje; z natury stresuje wynikami, spotkaniami z lekarzami, a to brzmi jak jakis wyrok doslownie....
|
|
|
|
| passionfruit | Post #2 Ocena: 0 2012-10-22 13:46:13 (13 lat temu) |
Posty: 495
Z nami od: 03-10-2012 Skąd: Londoneria |
Dziewczynki, przeslalam wam rozpis diety na maila. Milego dzionka
|
|
|
|
| katarzynek70 | Post #3 Ocena: 0 2012-10-22 13:52:13 (13 lat temu) |
 Posty: 66
Z nami od: 25-04-2012 Skąd: brak |
No bo zawsze iskierka nadzieji w nas ,ze moze to jednak nie autyzm a diagnoza jest taka ostateczna,czarno na bialym stwierdza i to co podejrzewalismy w tym momencie staje sie faktem i bardzo boli.
Zakopalam sie w ksiazkach na temat autyzmu i ja juz ta iskierke nadzieji stracilam. Utha Frit zauwazyla ze dzieci z autyzmem ukladaja puzzle dopasowujac ksztalty a nie obrazki czy kolory i dla nich w sumie nie ma znaczenia czy na puzzlach jest obrazek czy nie.Moj maly tak kiedys robil nawet przekrecal puzzle na strone bez obrazka i ukladal .Tak ze zdobylam ostateczny dowod i na diagnoze czekam spokojnie po prostu musze ja miec zeby malemu pomoc ale zadnych pozytywnych wiadomosci sie nie spodziewam. Nie pamietam juz ktora z was pisala ze daje synkowi wedliny chyba Ania 2008.Ania kochanie jak mozesz to nie rob tego ,bo to straszne swinstwo i cala zdrowa dieta i podawanie suplementow bez sensu. Mam pytanko jakie konkretnie witaminy,tran itp podajecie dzieciakom.Bede wdzieczna za podpowiedz bo biore za Adasia od tej strony i nie wiem co byloby dobre i gdzie dostac. A teraz z innej beczki.Dekalog postepowania z dzieckiem autystycznym.(cytat z ksiazki Barbary Pioro mamy takich dzieci nie z tego swiata jak nasze) 1.Kochaj dziecko takie jakie jest.Naucz je szacunku do samego siebie. 2.Mow do dziecka nawet wowczas gdy ono nie mowi do ciebie.Pokazuj,nazywaj,opowiadaj. 3.Wymagaj i ucz.Porzadkuj,systematyzuj,powtarzaj i przetwarzaj informacje. 4.Podazaj za dzieckiem,jego potrzebami,nie probuj go " przelamac". 5.Badz zawsze blisko dziecka.Stworz mu uporzadkowany i bezpieczny swiat. 6.Akceptuj jego dziwactwa i leki,otwarcie rozmawiaj o nich z doroslymi i kolegami dziecka. 7.Naucz dziecko mowic (i pisac)o wlasnych problemach emocjonalnych. 8.Stosuj dla dziecka system nagrod i kar. 9.Pracuj systematycznie.Niczego nie przyspieszaj i nie rob na sile. 10.Wierz w siebie i w swoje dziecko. Nie wierze ze autyzm mozna wyleczyc ,nie wierze w cudowne terapie ,ani lekarstwa. Wierze w mojego syna i wierze w siebie ze mimo wszystko ,chwil zlaman i rozpaczy , dam rade a raczej damy rade i po prostu bedzie dobrze tylko troche inaczej,bo moj maly Adas jest po prostu inny ,taki nie z tego swiata a przeciez mimo wszystko taki cudowny i kochany. Tak mi ciezko dziewczyny,Boze jak bardzo mi ciezko..... To nie tak mialo byc.............. [ Ostatnio edytowany przez: katarzynek70 22-10-2012 13:54 ] |
|
|
|
| kik1976 | Post #4 Ocena: 0 2012-10-22 14:09:43 (13 lat temu) |
 Posty: 6561
Z nami od: 30-08-2006 Skąd: Neverland |
katarzynaek, tak to juz jest, praca i jeszcze raz praca i powtarzanie. ja sama tak robialm bez ksiazek i nadal robie. czasem wygladalo, jakbym do siebie gadala.
pozatym no niestety nie znasz dnia , ani godz co wyskoczy. co do obrazkow, to moj tez tak robil, albo malowal na kartkach dwie kreski i tak n a powiedzmy 10, bez kopiowani a zpoprzedniej kartki, a po rozlozeniu wychodzila droga dl a samochodzikow i co dziwne, kreski si e pokrywaly. Actus hominis non dignitas iudicentur ..
|
|
|
|
| jolkam03 | Post #5 Ocena: 0 2012-10-22 14:45:24 (13 lat temu) |
 Posty: 325
Z nami od: 21-11-2010 Skąd: Glasgow |
Znacie ksiazke "Inne, ale nie gorsze" ? To kilka wywiadow z rodzicami dzieci autystycznych, ktorzy zmagaja sie z ta choroba juz jakis czas i pisza o tym blogi, warto przeczytac. Jesli ktos by chcial to zakupilam sobie wersje elektroniczna ebook, moge wyslac.
I druga ksiazka, ktora tez pochlonelam w kilka dni czytajac jedynie w autobusie w drodze do pracy i na przerwach na kawe w pracy "Opowiesc ojca, przez mongolskie stepy w poszukiwaniu cudu" . Pamietam, ze juz po kilku stronach tej ksiazki pomyslalam sobie, ze nasze dzieci sa niezwykle i moze w innym miejscu, w innym czasie bylyby wlasnie tak postrzegane, bo slysza wiecej niz my, widza glebiej, dostrzegaja to co dla nas niewidoczne... To wspolczesny swiat odebral im te niezwyklosc i wsadzil w ramy choroby czy niepelnosprawnosci, dlatego najlepiej czuja sie w kontakcie z natura, przyroda, zwierzetami, a cywilizacja, halas, tlok zaglusza ich, tlumi to wszystko, dlatego tak ciezko im odnalezc sie w naszym swiecie...
|
|
|
|
| |
|
| katarzynek70 | Post #6 Ocena: 0 2012-10-22 14:47:09 (13 lat temu) |
Posty: 66
Z nami od: 25-04-2012 Skąd: brak |
kik1976
Twoj niesamowity jest. Jak ty sobie dajesz rade o ile pamietam tez jak ja masz 3 szczescia w domu.Ja jestem strasznie wypompowana doslownie padam na nos. Zero czasu na nic w ciaglym biegu jestem. I do szalu mnie doprowadza moj maz swiecie przekonany ze z Adasiem jest wszystko ok. Nawet nie mam z kim porozmawiac bo jak zaczynam z mezem to patrzy na mnie jak na wariatke. Ciekawa jestem co powie jak dostaniemy diagnoze ,pewnie tez cos wymysly zeby ja zanegowac. I to mnie tez doluje ze jestem z tym wszystkim ciagle sama,sama sama. Dlatego wybaczcie mi dziewczyny jak przynudzam albo za bardzo uzalam sie nad soba. Ksiazki ktore mi pomogly: 1."Czy kochasz malego Misia"Barbara Pioro 2."Swiry dziwadla i zespol Aspergera"Luke Jackson 3."Barwne cienie i nietoperze.Zycie w autystycznym swiecie"Axel Brauns 4."10 rzeczy o ktorych chcialoby powiedziec ci dziecko z autyzmem"Ellen Notbohm Moze i wam sie przydadza. [ Ostatnio edytowany przez: katarzynek70 22-10-2012 14:55 ] |
|
|
|
| kik1976 | Post #7 Ocena: 0 2012-10-22 15:47:47 (13 lat temu) |
Posty: 6561
Z nami od: 30-08-2006 Skąd: Neverland |
katarzynaek, na mnei tez patrza jak na wariatke i tylko slysze, jaki on niegrzeczny, albo rozpieszczony.
fakt, czasu poswiecam duzo, mlody jest bardzo absorbujacy, do tego stopnia, z e corka zaczala mi to wytykac. a jest o 4 lata starsza. tylko co ja mam zrobic. chcem go przygotowac do zycia, zeby nie byl ciezarem dla nikogo, bo nei moge wymagac od rodzenstwa, zeby nim si e opiekowlai, a ja zyc wieczni e nei bede. a nie chcem tez zeby tulal sie sam. ja nie czytalam zadnych ksiazek, oprocz neta i wlasnych obserwacji, do tego metoda prob i bledow. najciezsze s a chyba ranki, przygotowac chlopcow do s zkoly, jak juz mij a dzwonek, wracam do samochodu wypompowana, jakby zuzyla energie na caly dzien. a potem jeszcze musze znalesc sily na popoludnie. gdy wszyscy wracaja do domu i sie zaczyna jazda bez trzymanki. ide spac kolo 9-10, bo na wiecej sily nei mam. Actus hominis non dignitas iudicentur ..
|
|
|
|
| ania2008 | Post #8 Ocena: 0 2012-10-22 16:07:56 (13 lat temu) |
Posty: 169
Z nami od: 03-05-2012 Skąd: rotherham |
Ok,Simon bede czytac
Iza wielkie dzieki za podeslanie jadlospisu buziak.
Ana , widze ze twoj juz duzy chlopczyk,przed nami jeszcze dluga droga,najbardziej na czym mi zalezy to na tym zeby normalnie zaczal mowic,a wlasnie tak jak piszesz ,my im zgotowalysmy trudniejsza sytuacje,musza sie uczyc w szkole innego jezyka,w domu zas inaczej,u mnie to jeszcze bardziej skomplikowane ja Polka,maz Slowak,hehe. Leon 05/2008(autyzm)
|
|
|
|
| ana511 | Post #9 Ocena: 0 2012-10-22 16:37:10 (13 lat temu) |
Posty: 184
Z nami od: 21-05-2010 Skąd: Szkocja |
ania no to zaszalałaś. Mój maluch niedługo skończy 10 latek ale jest jakby miał 7lat. Tzn w jego wieku dzieciaki juz się zakochują ,a mały kompletnie nie w temacie.Na niepowodzenia reaguje placzem jak maluszek ,albo chichra się nie wiadomo z czego.Jestem przeszczęsliwa że nauczyliśmy się mówić,nie zapomnę jak gadałam do niego całymi dniami do znudzenia.Ja nawet go prosiłam żeby w końcu przemówił bo mi serce pęknie .On tylko patrzył i nic.
|
|
|
|
| doritos | Post #10 Ocena: 0 2012-10-22 17:12:43 (13 lat temu) |
 Posty: 2108
Z nami od: 10-12-2009 Skąd: londyn |
Katarzynek, super to napisalas, az mi sie lezka w oku zakrecila.
To nie tak mialo byc, masz racje. Nic nie jest takie jak sobie zaplanujemy. Wszystkie wiemy jak sie czujesz, pamietam siebie przed diagnoza. Chociaz maz zaakceptowal nasz autzym, to w dalszym ciagu nie potrafi zajac sie synem w odpowiedni sposob a wiec walcze z tym wszystkim sama. Ucze sie autyzmu dzien za dniem, bo wiem, ze bedzie juz z nami zawsze. To jak juz jestesmy przy ksiazkach
Ta ostatnia, 4-ta ksiazke, ktora wpisala katarzynek czytalam. Corka tez polecila mi ksiazke Marka Haddona pt:"The curious incident of the dog in the night time". To ksiazka o chlopcu z zespolem aspergera, opisana jego oczami. Zwiesilam sie na stronie 31 ![:-]](modules/Forum/images/smiles/lol.gif ":-]")
Kolejna ksiazke ktora polecam to "A friend like Henry". Ksiazka opisuje losy rodziny, ktora walczy z systemem, zeby ratowac syna. W koncu kupuja mu psa, ktory "wyciaga" Dela z jego swiata
A friend like Henry Oprocz tego przeczytalam "biblie" pt. Special Educational Needs code of practice, ktora pomogla mi w walce o statement i zrozumiec tutejszy system edukacyjny.
Niewiele czytam bo nie mam czasu a jak mam to jestem tak zmeczona, ze wole zasiasc z pilotem w reku albo popisac na forum
|
|
|
|
Wczytuję dane...