Darmund, nie odmawiam Ci zdolnosci odczuwania, nie umniejszam Twojej empatii - pytanie bylo w sumie do Twojego uznania jesli chodzi o odpowiedz. Myslisz o "odpowiednim osrodku z odpowiednim personelem" (sa takie?) i o uswiadomieniu mordercy czego sie dopuscil... A jestes pewien ze sie da? Mamy (jako ludzie) rozne granice wewnetrznej etyki - jednemu rzucenie papierka na chodnik odbija sie "moralniakiem", inny nie widzi problemu w przemocy wobec rodziny. Jeden w aborcji widzi morderstwo, drugi mozliwosc "pozbycia sie problemu" - kwestia sumienia. Pytanie gdzie granice poczucia zla, ma osoba ktora zabija dziecko? Matka zabijajaca dziecko, dziala wbrew podstawowym instynktom nawet, nie mowiac o prawie ustanowionym przez ludzi.
Piszesz o dozywociu... Hmmm... Ograniczenie wolnosci to w zasadzie beztroski byt na koszt podatnika, w warunkach moze nieco kiepskich metrazowo, ale w miare komfortowych poza tym, o ile sie umie poruszac w srodowisku. Wydaje mi sie, ze zaklady penitencjarne maja "dwa konce" - albo sie skazany socjalizuje, albo (czesciej niestety) doszkala. Dozywocie... Dla spoleczenstwa to drozsza wersja kulki w leb. Wiem, zaraz ktos sie spyta co bym powiedziala gdyby moje dziecko bylo tym morderca i kandydatem do kulki - pewnie wolalabym wiedziec ze siedzi w pierdlu, ale zyje... A jednak nie stac mnie na liczenie sie z uczuciami dzieciobojcy, choc jego rodzinie moge wspolczuc.
Wczytuję dane...