Opieka lekarska w krajach UE po 1 maja?

Zagadnienie organizacji służby zdrowia i warunków korzystania z opieki lekarskiej pozostaje w kompetencjach państw członkowskich, jednak każdy kraj obowiązany jest przyjmować takie rozwiązania prawne i instytucjonalne, które będą sprzyjać wdrażaniu wspólnotowych programów ochrony zdrowia.

Unijne przepisy dają prawo do bezpłatnego leczenia w Unii na podstawie druku E111 podróżnym z innych państw członkowskich, pod warunkiem, że leczenie jest niezbędne i że choroba wystąpiła nagle. Zaplanowane leczenie za granicą wymaga uzyskania przez pacjenta zgody własnej instytucji ubezpieczeniowej na podstawie druku E112.

Aby dostosować polskie prawo do przepisów unijnych w zakresie rozliczeń między państwami członkowskimi świadczeń zdrowotnych udzielanych obywatelom Unii, 18 marca Sejm znowelizował ustawę o Narodowym Funduszu Zdrowia.

Nowelizacja przyznaje prawo wydania zgody na planowe leczenie poza granicami Polski prezesowi Funduszu.

Prezes Funduszu będzie mógł wydać zgodę na planowe badania lub leczenie w innym kraju np. w sytuacji, kiedy kolejka na takie leczenie czy badanie jest w Polsce za długa. Na mocy przyjętych przepisów minister zdrowia określi sposoby i kryteria ustalania dopuszczalnego czasu oczekiwania na wybrane świadczenia zdrowotne.

Koszty leczenia ubezpieczonego w Polsce poza granicami kraju (np. w przypadku, kiedy polski turysta będzie musiał skorzystać z opieki medycznej, przebywając na terenie któregoś z państw członkowskich) będzie pokrywał NFZ.

Nowelizacja przewiduje również, że NFZ będzie wydawał ubezpieczonym specjalne poświadczenia uprawniające do korzystania z opieki na terenie państw członkowskich Unii. Wzór poświadczenia o prawie do świadczeń zdrowotnych określi w rozporządzeniu minister zdrowia.

Także ministrowi zdrowia będzie przysługiwało prawo wydawania zgody na leczenie poza granicami Polski, ale jedynie w przypadku, kiedy jest ono niedostępne w Polsce. Minister będzie zobowiązany kierować się przy tym kryterium niezbędności udzielenia takiego świadczenia w celu ratowania życia i zdrowia ubezpieczonego oraz opinią krajowego konsultanta właściwego w danej dziedzinie medycyny. Koszty leczenia w takim przypadku będzie pokrywany przez budżet państwa do wysokości ustalonej w ustawie budżetowej

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: