Groźba AIDS w Europie Wschodniej

"Europa Środkowa już dawno wprowadziła skuteczne metody profilaktyki, metody leczenia dokładnie takie, jakie są na Zachodzie. Natomiast w przypadku Europy Wschodniej jest ogromny rozziew między tym co powinno być, a tym co jest" – mówi współprzewodniczący konferencji prof. Andrzej Horban.

AIDS w Polsce pojawiło się w połowie lat osiemdziesiątych, podobnie jak na Węgrzech czy ówczesnej Czechosłowacji. Na wschód od Bugu zachorowania zaczęto notować dziesięć lat później. Dziś jest ich tak wiele, że niektórzy dostrzegają tam problem porównywalny z afrykańskim. Na konferencji podkreślano, że trzy państwa nadbałtyckie szybko stanęły na wysokości zadania, ale Rosja i Ukraina mają wielkie kłopoty. Co z tego, mówiono, że po Moskwie jeżdżą trolejbusy z reklamami prezerwatyw, skoro nie widać woli politycznej i pieniędzy, by zwalczyć problem. Prof. Horban mówi, że w Rosji jest kilka klinik AIDS na dobrym poziomie, a poza tym - pustka. Profesor podkreśla, że w krajach byłego ZSRR brak przede wszystkim ośrodków opieki nad narkomanami, stąd szybkie rozprzestrzenianie się choroby w tym środowisku.

Zdaniem fachowców również Polsce może grozić kolejny wzrost liczby zachorowań – to wynik zmiany struktury zakażeń. Pierwsze przepadki, przed niemal 20 laty, to zarażenia drogą płciową. W szczycie epidemii, na początku lat 90., dominowały zakażenia "strzykawkowe", wśród narkomanów. Dziś stanowią połowę, na resztę składają się po równo kontakty homo- i heteroseksualne. Choć użycie prezerwatyw jest już na dobrym poziomie, Polskę może czekać wzrost zakażeń drogą płciową. Niepokoi też mała popularność prewencyjnych badań kobiet w ciąży. W efekcie co trzecia chora na AIDS matka rodzi chore dziecko. Gdy zrobi badania i leczy się w ciąży, prawdopodobieństwo zarażenia dziecka spada do jednego przypadku na sto.

Profesor Horban podkreśla, że przy stałym leczeniu, z AIDS można dziś żyć i nie zarażać. Jest to, dodaje, nieco podobne do losu cukrzyka. W odróżnieniu od tego ostatniego, chory na AIDS, który przerwie leczenie, zagraża jednak nie tylko sobie, lecz również otoczeniu. Zdaniem profesora, udało się w miarę skutecznie dotrzeć do narkomanów z programem prewencyjnym, a także osiągnąć przełom w obyczajach seksualnych.