Jako wiceprezesa Czerwonego Krzyża, Tomasza cechuje szczególna wrażliwość na krzywdę ludzką. Wspominając czas lockdownów, Tomasz przyznaje, że wtedy podjęli z żoną wiele aktywności, na rzecz których musiał częściowo zrezygnować z pracy zarobkowej. - Gotowaliśmy dla bezdomnych, robiliśmy zakupy i pomagaliśmy starszym ludziom, dostarczaliśmy im leki - wspomina.
Pomoc pary obejmowała jednak o wiele więcej aktywności. W momencie gdy była taka potrzeba, zakasywali rękawy i szyli stroje dla lekarzy do szpitala, czepki dla chirurgów, maseczki. Jak zabrakło środków dezynfekujących podczas pierwszej fali pandemii, Tomasz zorganizował szybkie dostawy z Polski.
Działalność Tomasza Wiśniewskiego oraz jego ogromne serce są doskonale znane lokalnej społeczności, więc z każdej strony napływały prośby o pomoc.
Nasz bohater pomagał wolontaryjnie policji i lokalnym samorządom. Rekrutował innych wolontariuszy, szkolił ich, aż wreszcie sam stanął na pierwszej linii frontu i pomógł szczepić lokalną społeczność.
Zapytany o motywacje jego działań wolontaryjnych odpowiada: uśmiech i wzruszenie drugiego człowieka, który otrzymał pomoc są dla mnie wystarczającą nagrodą.
Moje działania kreują przyszłość. To niesamowite pochylić się nad problemami drugiego człowieka i tak zwyczajnie go wesprzeć. Pomaganie daje również poczucie tożsamości, bowiem rozwijamy dzięki temu określony styl życia, oparty na wartościowych normach etycznych. Stwarza poczucie przynależności, poznajemy nowych ludzi, nawiązujemy kontakty, których bez zaangażowania w różnego rodzaju wolontariat nie mielibyśmy okazji nawiązać - opowiada.
Zaangażowanie Tomasza przyniosło ulgę w cierpieniu wielu ludziom. Jako prawnik z wykształcenia, również przeszkolony w zakresie pomocy psychologicznej, udzielił także pomocy wielu ofiarom przemocy domowej, ofiarom przestępstw. Angażuje się także chętnie w akcje mające na celu informowanie etnicznych społeczności na tematy ich dotyczące, w tym Cenzus 2021 czy narodowy program szczepień przeciwko Covid-19.
- Jako wolontariusz działam siedem dni w tygodniu. Czasami w wyniku podejmowanych działań mam mniej czasu dla rodziny czy na kontakty towarzyskie. Od 2007 roku nie miałem urlopu – dodaje.
Pomagając innym czuje się jednak silniejszym człowiekiem, nie tylko fizycznie, ale także mentalnie. Nauczył się optymizmu, technik radzenia sobie ze stresem i negatywnymi myślami. Wolontariat postrzega jako remedium, które wpływa pozytywnie na cały organizm.
- Im lepiej się postępuje, tym piękniejszy staje się świat - konkluduje Tomasz.
Bądź pierwszą osobą, komentującą ten artykuł.
