Pani, Królowa Elżbieta, Sir David Attenborough i Kapitan Tom Moore jesteście dla nas niczym światło w ciemności. Pokazujecie właściwy kierunek. Czy Państwa mądrość związana z doświadczeniem wielu wydarzeń, w tym wojny, komunizmu w Pani przypadku, czy kryzysów gospodarczych różnego rodzaju pomaga w dzisiejszej sytuacji przetrwać? Czy miewa Pani ciężkie chwile?
Dla mnie na pewno doświadczeniem, które mnie najbardziej zahartowało była wojna - wiem co to jest głód, wiem, jak trzeba było sobie radzić w naprawdę trudnych warunkach.
Dlatego potem przez całe życie ja chyba nigdy nie narzekałam - mogę zjeść byle co, nie muszę mieć jakichś super wygód. Jak powiedziałam wcześniej, ja rozumiem, że dla dobra nas wszystkich i swojego bezpieczeństwa muszę zostać w domu. Trudno.
W 2019 roku wspomniała Pani, że przeszła nowotwór. Jednak dzięki lekarzom, w tym pracownikom naszej brytyjskiej służby zdrowia udało się go pokonać. Czy to właśnie dlatego była Pani jedną z osób, która w czasie pandemii klaskała w uznaniu zasług NHS w każdy czwartek? Czy mogłaby Pani opowiedzieć coś więcej o swoim doświadczeniu z pracownikami brytyjskiej służby zdrowia?
Miałam nowotwór skóry, który podobno często atakuje ludzi w podeszłym wieku, ale już jest wszystko dobrze.
A co do brytyjskiej służby zdrowia, to ja nie mogę złego słowa powiedzieć. Ja osobiście uważam, że jest bardzo dobra - wszystkie zabiegi są bezpłatne, lekarstwa, które muszę brać przez cały czas są za darmo, przywożą mi je do domu też za darmo.
Ja mam rozrusznik serca od 15 lat i mam porównanie, jak to wyglądało w Polsce, a jak wygląda tutaj - raz do roku w styczniu jadę na wizytę do szpitala, by sprawdzić, czy wszystko jest w porządku. Ostatni raz byłam dwa tygodnie temu i dzisiaj dostałam list z terminem kolejnego badania na styczeń 2022. W grudniu dostanę list z przypomnieniem i to wszystko.
Od listopada jestem pod opieką pielęgniarki kardiologicznej, która odwiedza mnie co dwa tygodnie, przepisuje dodatkowe leki, zleca wszystkie potrzebne badania, pobiera mi w domu krew, jeśli jest taka potrzeba.
Pomimo swojego wspaniałego wieku. Dodajmy, że 14 stycznia skończyła Pani 94 lata. Widziałam na Instagramie, że wciąż robi Pani własny makaron, obsługuje social media, rozmawia z ludźmi w każdym wieku, bierze udział w akcjach charytatywnych, spaceruje wśród zieleni i w promieniach słońca. Skąd u Pani tyle niezwykłej siły, pogody ducha i otwarcia na nowe sposoby komunikacji?
Nie nie, Pani Małgosiu, ja sama technicznie tego nie robię, to już wyjaśniłam. Makaron ostatni raz robiłam w zeszłym roku, bo niestety siły na wyrabianie ciasta już nie mam.
Ja bardzo lubię ludzi, lubię ruch, więc jeśli mogę to korzystam z tego. Ja wiem, że Wam młodym wydaje się, że w moim wieku już się tylko siedzi przy radiu i to wszystko.
Nie, jeśli zdrowie pozwala to trzeba z życia korzystać.
