Prasa zagraniczna z entuzjazmem chwaliła polską policję kobiecą, która często była przedstawiana jako model wart naśladowania. W 1929 r. brytyjski dziennik „Daily Express” nazwał Paleolog „polską Joanną d'Arc”, podkreślając jej wkład w walkę z handlem ludźmi i wykorzystywaniem seksualnym kobiet.
W maju 1935 r. delegacja brytyjskich policjantek z New Scotland Yard – kierowana przez Mary Sophię Allen – przybyła do Polski, aby zapoznać się z pracą oficerów policji. Kompleksowe przygotowanie oddziału policji Polek wywarło ogromne wrażenie na New Scotland Yard, w tym fakt, że policjantki wykonywały wszystkie zadania policyjne, w tym noszenie broni, współpracę z informatorami oraz przesłuchiwanie sutenerów i ofiar handlu ludźmi.
Kariera policyjna Paleolog została przerwana przez wybuch II wojny światowej. We wrześniu 1939 r. wraz z Komendą Główną Policji i oficerami szkoły policyjnej została ewakuowana na Wołyń, gdzie wstąpiła do Niezależnej Grupy Operacyjnej „Polesie”. Została łączniczką, a jej adeptki – sanitariuszkami. Po kapitulacji armii polskiej, na przełomie września i października wróciła do Warszawy i włączyła się w działalność konspiracyjną. Służyła w kontrwywiadzie, a także pomagała organizować Państwowy Korpus Bezpieczeństwa. W 1945 r., zagrożona aresztowaniem w komunistycznej Polsce, postanowiła opuścić kraj. Wstąpiła do II Korpusu Polskiego i przybyła do Wielkiej Brytanii, osiedlając się w Londynie, gdzie pracowała jako ekspert policji w New Scotland Yard. W 1955 r. została ministrem w rządzie na uchodźctwie Antoniego Pająka.
Na emigracji, w 1957 r., wydała historię polskiej policji kobiecej pt. „Polska policja kobieca w latach 1925-1939”. Jak dotąd jest to najpełniejsza monografia na ten temat.
Paleolog zmarła po długotrwałej chorobie 3 grudnia 1968 r. w Penley (Walia) i została pochowana w Manchesterze.
Zespół prasowy Ambasady RP w Londynie
Bądź pierwszą osobą, komentującą ten artykuł.