Koniec z dodatkowymi opłatami przy wynajmie

Od 1 czerwca na agencjach, czyli w praktyce na właścicielach nieruchomości, spoczywają opłaty za sporządzenia umów najmu, ich przedłużania oraz dodatkowych kosztów. Pośrednicy nie mogą już naliczać lokatorom wyższego czynszu za pierwszy miesiąc, który miałby pokryć wymienione wydatki.

„Tenants Fees Act" ogranicza również kwotę depozytu nakładaną na wynajmujących. Od 1 czerwca nie może ona wynieść więcej niż pięciokrotność czynszu - przy rocznej kwocie wynajmu poniżej 50 tys. funtów. Przy droższym wynajmie kaucja może wynieść maksimum sześciokrotność czynszu.

Dodatkowo dokument narzuca maksymalną kwotę za depozyt na rezerwację mieszkania - jest ona ograniczona do kwoty tygodniowego czynszu.

Za co teraz płaci najemca?

Od 1 czerwca 2019 r. jedynymi opłatami, które mogą pobierać właściciele lub agencje są:
- opłata za wynajem
- depozyt o maksymalnej wysokości do kwoty pięciu czynszów
- kaucję za rezerwację mieszkania (maksymalnie w kwocie tygodniowego czynszu)
- za wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu, ze strony wynajmującego
- za usługi komunalne, podatek (council tax), abonament telewizyjny
- za zwłokę w zapłacie za czynsz, wymianę zgubionego klucza

Lokatorzy, którzy podpisali umowę najmu przed 1 czerwca 2019 roku, mogą nadal ponosić opłaty określone w umowie przez kolejne 12 miesięcy, w tym opłaty za jej przedłużenie.

Rząd szacuje, że dzięki nowym przepisom osoby wynajmujące zaoszczędzą łącznie ok. 240 mln funtów rocznie, przeliczając na jedno gospodarstwo domowe - 70 funtów. Nasuwa się pytanie, na ile właściciele nieruchomości faktycznie poniosą koszty nowych przepisów, a na ile podwyższą czynsze, aby w efekcie utrzymać swoje dochody na obecnym poziomie.

opr. kk, MojaWyspa.co.uk

Więcej w tym temacie (pełna lista artykułów)

• Złe warunki mieszkaniowe - podaj landlorda do sądu!
• Wynajem domu - będą nowe przepisy
• Dwie twarze Londynu
• UK: Sposoby na miejsce w wybranej szkole
• Pół pensji na wynajem mieszkania w UK