Kobiety w Wielkiej Brytanii mają prawo decydować o tym, jak będzie wyglądał ich poród. Dwa lata temu zmieniło się prawo i teraz każda przyszła matka może urodzić przez cesarskie cięcie. Od tego czasu ich liczba wzrosła o 2 procent i wynosi teraz 13 proc. Ponieważ cesarskie cięcie to ryzykowna operacja i może wiązać się z zagrożeniem dla zdrowia matki i dziecka, w podjęciu decyzji o nim pomóc ma drużyna położonych, konsultacje z ginekologiem, a nawet z psychologiem – jeżeli wynika ona ze wspomnień traumatycznego porodu. Ale ostatnie słowo należy zawsze do kobiety.
To, w jaki sposób rodziła księżna Kate jest utrzymane w tajemnicy. Pat O'Brien, położnik ze szpitala w Cambridge przyznaje, że w przypadku Charlotte był to najprawdopodobniej poród naturalny – Kate została przyjęta do szpitala o 6 rano, a 8.34 urodziła się księżniczka.
Kto przyjmie poród?
Księżna Cambridge ma do swojej dyspozycji 23-osobowy sztab medyczny, który składa się między innymi z dwóch lekarzy położnych, dwóch położnych, trzech anestezjologów i czterech pediatrów. Na jego czele stoi chirurg-ginekolog rodziny królewskiej – Guy Thorpe-Beeston. Cała drużyna jest do dyspozycji przez trzy miesiące przed terminem porodu, ma także zakaz picia alkoholu w tym czasie.
To chyba największa różnica między porodem królewskim, a porodami reszty świata. Zarówno w szpitalu, jak i w domu rodzącymi zajmie się położna, lekarz pojawi się tylko w razie komplikacji. W przypadku domowych porodów rodzice przez całą ciążę mogą mieć przy sobie tę samą położną, która będzie odwiedzać ich w domu, aby nawiązać relacje z przyszłą mamą oraz robić wszystkie badania. Ta sama położna będzie asystowała przy porodzie. Takiego komfortu nie mają kobiety, które decydują się na midwife center lub szpital – poród przyjmie położna, która ma akurat dyżur.
Po wszystkim
– Najbardziej zdziwiło mnie, że kilka godzin po porodzie mogłam wyjść ze szpitala – opowiada Elżbieta, mama 3-letniej Zosi. – Tym bardziej, że nie czułam się gotowa, żeby zaopiekować się córką w domu – wspomina.
Oczywiście, para książęca ma do dyspozycji pełnoetatową nianię, a także dodatkową pomoc na pierwsze trzy miesiące życia nowego potomka z ekskluzywnej agencji Norland. Dlatego szybki wypis do domu nie jest dla nich aż takim przeżyciem. Po pierwszym porodzie Kate i William wyszli ze szpitala po 24 godzinach, po drugim – już po 10. To, że młodzi rodzice pojawili się przed wejściem do Lingo Wing tak szybko, to według uważnych obserwatorów kolejny dowód na to, że zarówno książę George i księżniczka Charlotte urodzili się naturalnie. W obu przypadkach księżna wystąpiła z nienagannym makijażem, ułożonymi włosami i pełnym uśmiechem. Podobno to właśnie jej fryzjerka – Amanda Cook-Tucker i stylistka – Natasha Archer są pierwszymi gośćmi nowych rodziców.
Świeżo upieczone mamy, jeżeli poród przebiegł bez żadnych komplikacji, mogą opuścić szpital jeszcze tego samego dnia. Na żądanie mogą wyjść już po 4 godzinach, szpital może je wypisać po 6. Jednak jeżeli nie czują się na siłach i uważają, że bezpieczniej będą czuły się pod okiem specjalistów – mogą zostać dłużej. W birth center najprawdopodobniej spędzą noc w tym samym pokoju, w którym odbył się poród. W szpitalu zostaną przeniesione na oddziała popołogowy. Tutaj zwykle będą musiały dzielić pokój – czasem nawet z pięcioma innymi mamami i noworodkami.
– Było głośno, byłam wykończona. Płakały i dzieci, i mamy. Ja ze zmęczenia i z bezradności – wspomina Marta. – Już po kilku godzinach żałowałam, że nie zdecydowałam się na prywatny pokój.
Poporodowy pokój prywatny to jedyna rzecz, za którą trzeba zapłacić w czasie pobytu w szpitalu. Koszty różnią się: w Londynie to około 140 – 180 funtów za dobę. Można w nim zostać z partnerem – dla niego jest przygotowany rozkładany fotel.
Dzień po wypisie nowych rodziców odwiedzi położna środowiskowa. Świeżo upieczona mama jest pod jej opieką około dwóch tygodni, do czasu, kiedy waga urodzeniowa dziecka wróci do normy, a karmienie piersią ustabilizuje się. Czasem rodzice są proszeni, aby przychodzić na kontrole do najbliższej kliniki – zwykle wynika to z niewystarczającej liczby położnych w ich okolicy.
