WIELKI POST: Chwalebny Krzyż naszego Pana

Jest on przełożonym Księży Marianów w Londynie, ojcem duchowym dekanatu Londyn Północ. Pracuje od ponad 14 lat w polskiej parafii na Ealingu, która powstała w sierpniu 1950 roku, a od 1965 roku w strukturach Polskiej Misji Katolickiej znajduje się pod opieką Księży Marianów. Jest duszpasterzem rodzin i osób uzależnionych oraz przewodnikiem duchowym kręgów rodzinnych i małżeńskich „Teams of our Lady”. Od wielu lat katechizuje młodzież w Polskiej Sobotniej Szkole Języków Ojczystych im. Tadeusza Kościuszki na Ealingu, przygotowuje ich do sakramentu bierzmowania a narzeczonych do sakramentu małżeństwa.

Jak osoby wierzące mogą się przygotować do świąt Wielkiej Nocy?

Czasem przygotowania jest Wielki Post. To 40 - dniowa walka duchowa, dyscyplina i asceza, choć współczesny człowiek nie lubi znaczenia i sensu tych słów. Walka duchowa, którą stoczył Jezus na pustyni przygotowała go do misji głoszenia Królestwa Bożego i wezwania do nawrócenia. Podjęcie ascezy to wysiłek moralny i duchowy, by odwrócić się od swoich nieprawości i zniewoleń. Dyscyplina, by wymagać nie od innych ale od siebie. W tym wszystkim nie można zapomnieć o łasce Boga, która wspiera nas w walce duchowej z „misterium iniquitatis” - tajemnicą naszej i świata nieprawości.

Co przypomina nam okres postu, do czego inspiruje i wzywa?

Wielki Post jest jak mówili ojcowie Kościoła „dziesięciną roku”, składamy ją  Bogu. Post jest wysiłkiem duchowym, by popatrzeć na siebie i swoje życie, dokonać rewizji, naprawić złe nawyki, przyzwyczajenia i zniewolenia. Nie dokonamy tego sami, ale potrzebujemy pomocy Boga, który za nas umarł na Krzyżu. On to bierze na siebie wszystkie nasze zniewolenia i nieprawości, „w Jego ranach jest nasze zdrowie, Mąż boleści oswojony z cierpieniem”. W modlitwie i medytacji Jego męki możemy odkryć siły do zmian, zbawienną łaskę uzdrowienia z grzechu, „misterium pietatis” - tajemnicę pobożności.

Jakie jest znaczenie i symbolika Wielkiego Tygodnia?

Wielki Tydzień rozpoczyna się od Niedzieli Męki Pańskiej, zwanej niedzielą palmową. Jest ona medytacją i kontemplacją męki Jezusa. Centrum wydarzeń  Wielkiego Tygodnia jest Triduum Paschy: Wielki Czwartek, Piątek i Sobota, czyli misterium męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa. To misterium oznacza przejście ze śmierci do życia Jezusa Chrystusa, który za nas umarł i zmartwychwstał dla naszego usprawiedliwienia. To jest „kerygmat”, prawda o naszym zbawieniu w Jezusie Chrystusie, bezcenny skarb Kościoła. Wielkanoc rozpoczyna się w Wielki Czwartek, nie w niedzielę Wielkanocą…  

O czym myślimy w Wielki Piątek, dzień śmierci Jezusa?

Wielki Piątek - „Good Friday” jest dniem męki i śmierci Jezusa Chrystusa na krzyżu. Pierwsi chrześcijanie solidarnie ze swoim Panem podejmowali posty i umartwienia, by ulżyć męce Jezusa. Pragnęli, by w cieniu krzyża schronić swoją głowę, zgiąć kolana i uwielbiać Go. Adoracja krzyża w tym dniu jest „ósmym” sakramentem. W kościele na Ealingu przez Wielki Piątek i Sobotę kilka lub kilkanaście tysięcy wiernych wyznaje w tym znaku swoją wiarę, czerpie siły i umacnia nadzieję. Wielkie błogosławieństwo spływa na tych, którzy w pokorze zginają kolana i całują Jezusowe rany. Wzrusza mnie widok małżonków, którzy oboje albo razem z dziećmi adorują krzyż Jezusa.

W jaki sposób możemy szukać ukojenia i przebaczeniu naszych grzechów?

Potrzebny jest czasu wyciszenia i samotności, udania się na pustynię, aby usłyszeć głos Boga. W gonitwie i zabieganiu nie mamy czasu zatrzymać się na chwilę i zapytać, po co żyję? Usłyszeć Dobrą Nowinę o miłosierdziu Bogu mogę Ci, którzy pragną z Nim się spotkać i słuchać Jego głosu. Mogą w tym czasie być pomocne tak rekolekcje parafialne jak również szczere rozmowy z bliskimi, „inspectio cordis”, wgląd w swoje serca i rachunek sumienia. Nic nie zastąpi jednak rozmowy z Bogiem w sakramencie pojednania i pokuty.