W bitwie o Anglię wzięło udział około 1500 pilotów RAF, w tym 151 Polaków z Polskich Sił Powietrznych, którzy stanowili największy kontyngent (około 10% wszystkich pilotów). W brytyjskich dywizjonach było 81 Polaków, a pozostałych 70 należało do polskich dywizjonów 302 i 303.
Dywizjon 302 po raz pierwszy wziął udział w walce 15 sierpnia 1940 roku, a pierwsze zwycięstwo odniósł 6 dni później, kiedy zestrzelony został samolot Junkers. Dywizjon 303 rozpoczął działania 30 sierpnia, gdy podczas ćwiczeniowego lotu Ludwik Paszkiewicz zestrzelił bez rozkazu Messerschmitta. Uznaje się, iż pomiędzy 10 lipca a końcem października RAF zestrzelił około 1333 niemieckich samolotów i uszkodził kolejne 643. Liczba ta obejmuje 203 samolotów zestrzelonych przez Polaków, w tym 16 samolotów zestrzelonych przez dywizjon 302, 110 samolotów zestrzelonych przez dywizjon 303 oraz 77 zestrzelonych przez Polaków służących w brytyjskich dywizjonach. Brytyjczycy utracili 914 myśliwców Spitfires oraz Huraganów, a kolejne 450 zostało uszkodzonych. 481 pilotów zginęło, a 422 zostało rannych. Polacy stracili 33 pilotów, w tym 7 w Dywizjonie 302, 6 w Dywizjonie 303 oraz 13 służących w brytyjskich dywizjonach. 7 pilotów zginęło później od ran. Dywizjon 303 został uznany za najlepszy dywizjon w RAF podczas Bitwy o Anglię, a 9 z jego 34 pilotów zostało uznanych za tzw. "asów myśliwskich" (tytuł honorowy nadawany pilotom, którzy zestrzelili określoną liczbę samolotów nieprzyjaciela, zwykle co najmniej 5).
Konferencja została zorganizowana przez Polskie Towarzystwo Dziedzictwa Narodowego we współpracy ze Studium Polski Podziemnej, Instytutem Polskim i Muzeum im. Sikorskiego oraz Ambasadą RP w Londynie. Konferencja była kolejnym z cyklu sympozjów, które dotychczas skupiły się na zagadnieniach związanych z Polskim Państwem Podziemnym, Cichociemnymi czy działaniami generała Maczka podczas ofensywy wojskowej w Belgii.
W konferencji wzięli udział wybitni naukowcy: Dr Paul Latawski - wykładowca w Departamencie Obrony i Spraw Międzynarodowych w Królewskiej Akademii Wojskowej Sandhurst oraz dr Andrzej Suchcitz z Instytutu Polskiego i Muzeum Sikorskiego, jak również Piotr Sikora z Komitetu Pamięci Wojska Polskiego w Królewskich Siłach Powietrznych (RAF) Northolt, Jerzy Ścibor-Kamiński, współzałożyciel i były wiceprzewodniczący Stowarzyszenia Polskich Lotników w Wielkiej Brytanii oraz Michał Mołga, badacz Polskich Sił Powietrznych.
Paneliści skupili się przede wszystkim na historii i roli polskich lotników w bitwie o Anglię, organizacji, działaniu i zadaniach Polskich Sił Powietrznych, jak również ich skuteczności bojowej oraz spuściźnie w powojennej Wielkiej Brytanii.
Piotr Kobza, Zastępca Kierownika Placówki, podkreślił: "Wspólna historia Polski oraz Wielkiej Brytanii cieszy się niekwestionowanym zainteresowaniem i wkład polski w zakończenie drugiej wojny światowej jest bardzo nagłaśniany. Znakomitym przykładem tego jest zwycięstwo Franciszka Kornickiego w plebiscycie "People’s Spitfire Pilot”, organizowanym przez RAF. Istnieje również znakomity program sobotnich szkół, które rozpowszechniają świadomość w tej kwestii. Jednakże wciąż istnieje potrzeba promowania udziału polskich pilotów, a właściwie historii Polski, w Wielkiej Brytanii dlatego tak istotne są konferencje takie jak ta”.
Dr Mark Stella-Sawicki, dyrektor Polskiego Towarzystwa Dziedzictwa Narodowego, dodał: "W Londynie odbyło się wiele ważnych wydarzeń, ale żaden temat nie jest wart uznania tak jak niezwykłe osiągnięcia polskich lotników w czasie II Wojny Światowej. To wspaniała historia, która zasługuje na to by być opowiedzianą."
Konferencja wojskowa była piątym tego typu wydarzeniem organizowanym przez Polskie Towarzystwo Dziedzictwa Narodowego, organizację charytatywną mającą na celu promowanie i celebrowanie roli Polaków w brytyjskim życiu i kulturze.
Źródło: Ambasada RP w Londynie
Bądź pierwszą osobą, komentującą ten artykuł.