Wiedziałem, że dochrapię się jakiegoś sukcesiku swoją felietonistyką. I stało się. Spłynął na mnie zaszczyt niebywały w postaci wzmianki na temat mej anonimowej osoby na łamach samej – jak niebezpodstawnie mawia Grzegorz „Szczęść Boże” Braun – „Gwiazdy Śmierci”, czyli „Wyborczej”. Nie jestem pewien, czy trafiłem na łamy makulaturowe (mam nadzieję, że nie – omdlałbym z wrażenia), ale brawurowo zaistniałem w serwisie www biuletynu z Czerskiej.
W artykule redaktora Różalskiego poświęconego rasizmowi polskich emigrantów nie tylko padło moje „nazwisko”, ale również pojawiła się cytata: „Autor ukrywający się pod pseudonimem „Pan Dobrodziej" pisze: „Kwoty imigracyjne nie mają nic wspólnego z pobożną chęcią ratowania ludzkiego życia. To po prostu kolejna faza projektu multikulti". Wyimek zaczerpnięty został z mego skandalizującego feltka pt.
„Arabska wiosna w Unii Europejskiej”.
Z miejsca szalenie podjarałem się tą wzmianką, ale ekscytacja prysła szybko niczym dobry humor na widok Adama Michnika. Liczyłem bowiem na jakąś polemikę z tezami zawartymi w tekście, odniesieniem do meritum, próbą dotarcia do sedna całej tej „antyimigracyjnej retoryki”. Nie no – żartuję. Nie jestem aż tak odklejony, żeby cierpieć na podobne urojenia. Po pierwsze, „Gazeta Wyborcza” i „próba dotarcia do sedna” to konstrukcje tak odległe jak świat „Muminków” i świat realny. Po drugie, mam przytomność, że „Gazeta Wyborcza” nie wdaje się w polemiki ani z takimi internetowymi trollami jak niżej podpisany, ani tym bardziej z uznanymi publicystami o światopoglądzie odmiennym niż „Gazety Wyborczej” (o ile się orientuję, w „Gazecie Wyborczej” obowiązuje światopogląd zintegrowany) – a to z powodu panicznego lęku, że jej złotousta piana zostanie wytarta do sucha za pomocą argumentacji opartej na trzeźwym osądzie i logicznym rozumowaniu.
Dla jasności powtórzę: redaktor Różalski nie zastanawia się ani przez mgnienie, skąd w ogóle wśród Polaków może brać się niechęć do spędzania (nie, nie tylko przyjmowania) przez euroestablishment „uchodźców” z krajów ćwierć-cywilizowanych do krajów cywilizowanych nieco znaczniej, jak – przykładowo – Wielka Brytania. Nie zastanawia się, bo wie: rasizm, nacjonalizm, ksenofobia. Słowem, nietolerancja. Polacy wszak od wieków słynęli z zapiekłości o rozmaitym podłożu. A to gromili Żydów, a to kpili z Murzynów, a to wypędzali Bogu ducha winnych Niemców za Odrę. Wszystko to z małości charakteru i podłości serca, których najbardziej spektakularnym przejawem jest wspomniana nietolerancja.
Redaktor Różalski nie zastanawia się nad tym, co oczywiste, tylko ciśnie cytatami z forów, żeby ujawnić hejterskie oblicze polskości – ale potem się opamiętuje. Przywołuje uczone głosy, które sugerują, że Polacy na emigracji nie są jednak takimi łysatymi rasiolami, na jakich wyglądają z internetów. Polacy bowiem – jak wynika z rzetelnych ankiet – lubią kontakt z innymi kulturami, nie przepadają zaś za kontaktem z innymi Polakami. Jeśli więc Polacy są rasistami, to bardziej w stosunku do siebie nawzajem – a to już nie występek. I tak „wyborczy” tekst kończy się optymistyczną puentą, że „eksperci” (LOL – jak ja kocham to słowo, brzmiące dziś jak „prorok” w czasach Mojżesza) nie mają wątpliwości, iż „tolerancja z upływem lat będzie się pogłębiać”.
O, Boże, Boże, Bożenko – chciałoby się rzec na myśl, jak odklejoną czynnością jest próba polemiki ze muminkowym światem „Gazety Wyborczej”. Zresztą jak tu polemizować z rzeczywistością spreparowaną? Taką, w której nie ma miejsca dla pytań o geopolityczne przyczyny „kryzysu imigracyjnego” i o długofalowe następstwa polityki „otwartych ramion”. O źródła i cele ideologii multikulturalizmu. O antydemokratyczny tryb podejmowania decyzji przez władze Unii Europejskiej. O rzeczywistość, w której „prawo wspólnotowe” zastępowane jest presją silniejszego, a Polska jest zmuszana do wykazywania „solidarności” z Niemcami, podczas gdy Niemcy solidarnie z Rosją nabijają Polskę w gazrurę. No i o takie drobiazgi, jak ten, że czemu 90 proc. „uchodźców” to zdrowe, morowe chłopy, że czemu głodni, spragnieni i nieodziani niszczą żywność i ciuchy z eurodarów, że czemu pokazują, jak będą nam podrzynać gardła w imię Allaha i czy przypadkiem to nie powód do troski o bezpieczeństwo naszych rodzin, dzieci oraz wnuków.
O, „Gazeto Wyborcza”, cóżeś ty za pani, że za tobą idą, że za tobą idą redaktorzy malowani?
Pan Dobrodziej
Czy Polacy na Wyspach to rasiści? – pyta „Wyborcza”. I życzliwie odpowiada, że nie, choć po drodze punktuje pongliszów za internetowy „hejt” przeciwko „ciapatym”, „brudasom” i „dzikusom”. Dla „Wyborczej” głównym problemem współczesności jest bowiem „tolerancja”, a główną skazą polskości – „nietolerancja”.
