Jak tam u was w temacie „obcych”? Jeśli widzieliście „The X-files”, to pewnie wiecie, że z ufiakami nie ma żartów. Tym bardziej że kooperują z nimi rządy największych państw, które tuszują tę sprawę wszelkimi dostępnymi środkami. Ba! Prawdopodobnie same są mocno zinfiltrowane przez alienów (weźmy takiego Obamę – wciąż nie wiadomo, gdzie się urodził: w Kenii czy na Kryptonie). Podobno obca rasa steruje samym Watykanem. Tak przynajmniej twierdzi Karen Hudes, była wysoka urzędniczka Banku Światowego. Ściślej rzecz biorąc, utrzymuje ona, że głową KRK zawiaduje rasa Ziemian, która wyewoluowała hen dawno temu, zanim jeszcze aktualne homo sapiens nauczyło się krzesać ogień, i rozwinęła szereg uzdolnień pomocnych w rozgrywaniu innych hominidów. Zdaje się, że Hudes nie dosypali niczego do lemoniady, bo bankierka w stanie spoczynku występuje z tymi tezami już od pewnego czasu i głosi je z niejaką konsekwencją.
Zresztą liczba, jak to się mówi, whistleblowerów, donoszących o niezidentyfikowanych zjawiskach na ziemi, niebie i zapleczach władzy, jest dosyć porażająca. Niektórzy z nich zajmowali kiedyś ważne stanowiska w administracji publicznej, jak np. regularnie wypowiadający się na tematy uficzne Nick Pope, który spędził ponad 20 lat w brytyjskim ministerstwie obrony, czy Paul Hellyer, były minister obrony Kanady, który przekonuje, że światowi liderzy zatajają prawdę o UFO. O bliskich spotkaniach pierwszego stopnia pisała nawet żona premiera Japonii w swojej autobiografii. Zawsze można takie hece wytłumaczyć migreną, ale pierwsza dama kraju kwitnącej wiśni, podtrzymuje te twierdzenia również w stanie, jak można sądzić, dobrego samopoczucia.
Długo by wymieniać propagatorów wiary w życie pozaziemskie, którzy – cokolwiek o nich sądzić – nie urwali się z Tworek. W Polsce do najbardziej znanych należy Robert Bernatowicz – dziennikarz radiowo-telewizyjny o specjalizacji politekonomicznej, m.in. prezenter Polsat News, a przy okazji ufolog. Słyszałem go wielokrotnie na rozmaitych falach – jak na mój gust, całkiem przytomny gość. W latach 90. nad Wisłą działała również sekta Antrovis, propagująca „kosmiczne” teorie – romansowało z nią liczne grono osób ze świecznika (m.in. Gustaw Holoubek), którym trudno odmówić oleju w głowie. Czy to wszystko kryptowariaci? Nie wydaje mi się.
Ale ugryźmy temat od innej strony. Zawsze mnie zastanawiało, skąd taki opór w narodzie przed wiarą w istnienie „obcych”. W końcu wszechświat młody nie jest, do małych też nie należy, a i planet przypominających naszą jest, jak się w ostatnich latach okazuje, całkiem pod dostatkiem. Cóż więc stoi – bądź stało – na przeszkodzie, by życie ewoluowało również poza Ziemią? A co stoi na przeszkodzie, by życie dawno wyewoluowane rozgryzło technologie umożliwiające podróże międzygalaktyczne, podboje kosmiczne i inne hocki-klocki znane z filmów sci-fi?
Strach rozważać, nie? Trochę lipa z tym bójstwem – nie dlatego, że fajnie byłoby spotkać na swej drodze Marsjan. Tylko dlatego, że jeśli coś zamyka nam drogę do zmiany własnego świata na lepsze, to właśnie intelektualne tchórzostwo: strach przed formułowaniem śmiałych hipotez i wyciąganiem wniosków z przesłanek metodą konsekwentnego, logicznego rozumowania. Mimo że po ufologicznej – i w ogóle ezoterycznej – dżungli grasują liczne hordy świrów, których warto omijać szerokim łukiem, to ilość i jakość danych sugerujących, że „nie jesteśmy sami”, jest dostatecznie przekonująca, by traktować ten temat nie tylko na bekę, ale również na serio.
Pan Dobrodziej
Bądź pierwszą osobą, komentującą ten artykuł.
W Towarzystwie Królewskim w Londynie zainaugurowano program poszukiwania pozaziemskiego życia. Pójdzie na to sto baniek – na szczęście z prywatnej kieszeni. Tak czy siak, wszystko pic. Bo jeśli kosmici istnieją, to już dawno tu są, tyle że niekoniecznie chcą się manifestować ze swoją obecnością.
