Brytyjski układ zamknięty

Do czasu, gdy adwokatka Gerry’ego Gareth Pierce dokopała się do dowodów świadczących o tym, że policja sfabrykowała materiały dowodowe w tej sprawie. „Sfabrykowano je od początku do końca. Wyglądają, jakby tworzył je płodny mózg posterunkowego” – pisano w raporcie dotyczącym sprawy. Nakazano powtórzyć apelację. W międzyczasie „Guildford Four” stali się dla wielu młodych Brytyjczyków bohaterami i symbolem zgniłego i skorumpowanego systemu. Powtórny proces odbył się w 1989 r. Sąd uniewinnił i przeprosił całą czwórkę. Z więzienia wyszli po 15 latach od niesłusznego skazania. Do tego czasu cała Siódemka Maguire’ów zdążyła odsiedzieć swoje wyroki. Wyjątkiem był tylko Giuseppe Conlon, który zmarł w więzieniu w 1980 r. z powodu zaniedbanej choroby płuc. Oczyszczono ich dopiero w 1991 r. Dwa lata później na ekrany kin wszedł wspaniały i wielokrotnie nagradzany film „W imię ojca”, który jest oparty na wspomnieniach Conlona i z grubsza trzyma się prawdziwej historii.



W 2005 r. Tony Blair przeprosił skazanych w procesach i ich rodziny. Żaden z policjantów i prokuratorów nigdy nie odpowiedział za to, co zrobił.

* * *

Wiecie, o czym myślałem przez cały czas, gdy pisałem dla was o Czwórce z Guildford? Może to daleki strzał, może niecelny, ale skojarzenia nasuwają się same. O Jakubie Tomczaku, który został skazany za gwałt w sprawie, która miała więcej dziur, niż zwykle ma ich ser szwajcarski.

Tomasz Borejza, Cooltura

Więcej w tym temacie (pełna lista artykułów)

• Bomby w paczkach w Londynie i w Glasgow
• Rocznica: Zamachy IRA w Guildford
• Felieton: Dyskretny urok nieposzanowania prawa
• UK zrywa finansowe więzy z Iranem
• UK: Legalne piratowanie na własny użytek