Dlaczego powroty są takie trudne

Wyobraźmy sobie sytuację: jestem na rozstaju dróg. Nie wiem co dalej – zostać na emigracji, czy wrócić do ojczyzny? Co w tak ciężkiej sytuacji mogłoby mi pomóc podjąć właściwą decyzję?

– Myślę, że bardziej emocjonalnie podejmujemy decyzję o wyjeździe z kraju za granicę niż o ewentualnym powrocie z emigracji. Związane jest to z kilkoma znanymi w psychologii mechanizmami. Jeśli chodzi o pomoc w wyborze odpowiedniej decyzji, uważam, że pierwszą rzeczą jaką należałoby zrobić to przemyśleć i usystematyzować kwestię swoich wartości. Jeśli na przykład rodzina jest dla nas priorytetem, a kwestie zarobków schodzą na drugi plan, wówczas niemożliwym jest, abyśmy byli przy dłuższym pobycie za granicą szczęśliwi. Natomiast jeśli widzimy jako niesamowitą zaletę pobytu w innym kraju większą możliwość regularnego kupowania sobie różnych rzeczy, należałoby się zastanowić czy za dwa, trzy, pięć lat nie znudzi nam się to i czy tak naprawdę czyni nas to szczęśliwymi.

A co jeżeli chodzi o wykształcenie i kwalifikacje zawodowe?

– To osobne zagadnienie. Musimy sobie zadać pytanie: czy na emigracji mam szanse na pracę w swoim zawodzie; czy to co robię, to zajęcie, które chcę wykonywać też w przyszłości; czy mam możliwości do dalszego rozwoju, dalszej nauki etc. Trzeba też odpowiedzieć sobie na pytanie, jak chcę żyć za lat dziesięć, dwadzieścia, czy gdzie i jaką widzę swoją przyszłość za lat trzydzieści.

Czy jest metoda na podejmowanie decyzji, których się nie będzie żałowało w przyszłości?

– Po dokonaniu takiego rachunku sumienia, zachęcam do zrobienia analizy SWOT (Strengths – mocne strony, Weaknesses – słabości, Opportunities – szanse oraz Threats – zagrożenia), czyli określenia i segregacji czynników, które są istotne dla naszej strategii i pomogą racjonalnie spojrzeć na naszą sytuację i podjąć określoną decyzję. Ważne jest także aby analizę przeprowadzić w określonym wieku i momencie swojego życia. W krótkim czasie po przyjeździe za granicę może ona okazać się jeszcze mało przydatna, gdyż za słabo znać będziemy realia życia na emigracji, a w zbyt młodym wieku możemy mieć jeszcze problem z określeniem priorytetów, czy ich permanentnością.

Co powoduje, że nie chcemy nic zmieniać w swoim życiu?

Niejednokrotnie ludzie nie zmieniają swojego życia po prostu ze strachu przed nowym, nieznanym, które w przypadku emigrantów może oznaczać powrót do kraju. Każdy miesiąc zamieszkiwania w innym państwie powoduje coraz większe oddalenie się od rodzimej rzeczywistości. Po jakim czasie to, co zostawiliśmy, w czym wyrośliśmy, nieuchronnie staje się dla nas coraz bardziej nieznane i nowe.

Często nie podejmujemy się wprowadzania zmian, gdyż nie są one nam bezwzględnie potrzebne, nie zmieniamy swojego życia, bo widocznie nie jest nam wystarczająco źle. Narzekamy na niektóre sprawy, niby chcemy funkcjonować inaczej, niemniej jednak nie robimy nic aby naszą sytuację zmienić. Tu przypomina mi się opowiadanie o psie, który leżał na ganku i strasznie wył. Niedaleko przechodził chłopiec, który zatrzymał się i zapytał nieopodal stojącego właściciela psa: „Dlaczego Pański pies tak wyje?” „Leży na gwoździu” – odpowiedział mężczyzna. „To dlaczego nie wstanie?” – ponownie zapytał młodzieniec. „Widocznie niezbyt go boli” – odparł właściciel.