Kampania wyborcza ma swoje prawa. Można coś ugrać, zwrócić uwagę na jakiś społeczny problem, poprawić czyjś, często zły, los. Albo zyskać poparcie dla nowej idei lub dobić ideę starą. Zbudować wizerunek lub go stracić.
Można tez zyskać na zmianach w rządzie i ogólnych przesunięciach kadrowych. Lecz to ostatnie bywa ryzykowne. Doradca wizerunkowy premiera Donalda Tuska - Igor Ostachowicz - wizerunku nie stracił, ale z sowitego wynagrodzenia (około 200 tys. zł miesięcznie) i stanowiska w zarządzie PKN Orlen zrezygnował. Nowa minister infrastruktury - Maria Wasiak - musiała odejść z zarządu PKP, ale otrzymaną odprawę (ponad 500 tys. zł) przekazała na cele charytatywne. Na tym polega cudowna moc kampanii wyborczych.
Górnicy z kopalni Kazimierz Juliusz w Sosnowcu zmiany lidera rządu i nowej kampanii wyborczej w Polsce mogli nawet nie zauważyć. Ich własna, górnicza władza ogłosiła, że złoża węgla w tej kopalni się wyczerpały. Że do tego dojdzie, wiadomo było już kilka lat wcześniej. Rozmowy z dyrekcją Katowickiego Holdingu Węglowego na temat dalszej przyszłości tysiącosobowej załogi zaczęły się dopiero po kilkudniowym strajku pod ziemią.
Zaskakujące, jak bardzo szeregowy górnik pozbawiony jest świadomości dziejowych zmian. A to przecież takie proste: kończy się wydobycie węgla - trzeba zamknąć kopalnie, kończy się wydobycie statków - trzeba zamknąć stocznie. Przynajmniej w Polsce.
Przy okazji związek zawodowy Solidarność (tak, tak, ten sam, który wyniósł do władzy Lecha Wałęsę i wybitnego opozycjonistę Donalda Tuska) przeprowadził akcję blokady transportu rosyjskiego węgla do Polski, na przejściu granicznym Braniewo-Mamonowo. Węgiel z Rosji jest tańszy niż węgiel z Polski. Akcja miała zwrócić uwagę na co jakiś czas pojawiający się problem: czy kapitał ma narodowość, czy nie. Już to kiedyś przerabialiśmy przy okazji likwidacji zakładu Fiata w Polsce. Wychodzi na to, że kapitał ma narodowość, ale tylko wtedy, gdy nie jest ona polska.
Tak czy inaczej, pociągi z rosyjskim węglem już ruszyły w Polskę, a strajkujący pod ziemią wyjechali na powierzchnię, wprost w opiekuńcze ręce premier Ewy Kopacz. W końcu sama przecież mówiła, że dom i bezpieczeństwo rodziny jest najważniejsze. I jak na razie, poza złożeniem jednej związkowej petycji na ręce wojewody, nie widać chętnych do podjęcia kwestii dlaczego musimy importować węgiel. Nie podejmuje jej rząd, co zrozumiałe, bo realizuje doktrynę kapitału nieznającego narodowości ani poglądów politycznych. Nie podejmuje jej też w medialny sposób opozycja.
Opozycja woli od nudnego debatowania o jakichś tam importach, kapitałach, czy w ogóle o polityce, coś szybkiego i chwytliwego. Na przykład seks. Dwa kopulujące w poznańskim zoo osły, mimo że stosunek był hetero i w dodatku w pozycji klasycznej, zgorszyły radną PiS z tamtejszego miasta.
I dyrekcja ogrodu zoologicznego po interwencji pani radnej, od razu rozdzieliła je drucianą siatką. A były od wielu lat parą. W dodatku na pognębienie osłów, doszło do niemal ostatecznej degrengolady jedynej partii w Polsce, w której sprawy seksu miały znaczenie fundamentalne - Twojego Ruchu Palikota (ostatnio odeszło 12 posłów, a nadal pozostaje 15). Wróżyło to oślej parze, z braku poparcia politycznego, dożywotni szlaban na amory. Starania radnej z Poznania dotarły naturalnie do uszu prawicowych bonzów. I oto stał się cud. Zamiast życzliwej pochwały, radna otrzymała minus w dzienniczku u samego prezesa, siatkę w zoo zdjęto, a para osiołków wróciła do swych codziennych zajęć. A więc nie będzie w Polsce Talibanu, przynajmniej na razie. Zbawienny wpływ kampanii wyborczej...
Kampania wyborcza ma swoje prawa. Można coś ugrać, zwrócić uwagę na jakiś społeczny problem, poprawić czyjś, często zły, los. Albo zyskać poparcie dla nowej idei lub dobić ideę starą. Zbudować wizerunek lub go stracić.
