Ok. jedna czwarta mieszkańców UK cierpi na otyłość, a kolejne 40 proc. ma nadwagę. Każdego roku Wielka Brytania wydaje ok. 5,1 miliarda funtów na leczenie chorób wynikających z otyłości oraz 10 miliardów na leczenie cukrzycy typu II. Dlatego zamiast skupiać się na skutkach, eksperci postanowili sięgnąć do przyczyn - lekarz GP, do którego zgłosi się otyły pacjent, może wysłać go na 12-tygodniowy program do organizacji Weight Watchers. NHS pokryje koszty terapii WW, która wynosi ok. 100 funtów. National Institute of Health and Care Excellence (NICE) opublikował specjalny poradnik dla lekarzy pierwszego kontaktu, który ma im pomóc postępować z otyłymi pacjentami.
Zdaniem ekspertów, w przypadku otyłych osób, nawet niewielki ubytek masy ciała zmniejsza ryzyko zachorowania np. na cukrzycę, choroby serca, czy niektóre nowotwory, co z kolei przekłada się na większe oszczędności dla NHS niż wydatek rzędu 100 funtów na cykl spotkań z Weight Watchers. Zresztą eksperci daleko są od przeceniania możliwości WW – wiedzą, że średnio w programie Strażników Wagi można schudnąć ok. 3 proc. masy ciała, co i tak – według NICE – jest korzystne dla zdrowia. W przypadku osób, których BMI sięga 35 (otyłość II stopnia), utrata 5 proc. masy ciała wydłuża ich życie o od 2 do 4 lat, a korzyści są jeszcze większe wśród osób ważących więcej – przy BMI 40 ubytek 5 proc. masy ciała oznacza wydłużenie życia o ok. 8-10 lat.
Krytycy takiego rozwiązania uważają, że NHS nie stać na taki program. Ponadto podkreślają, że najważniejszy jest długoterminowy ubytek wagi, a nie schudniecie, a potem przytycie (efekt jojo). Jednak długofalowego wsparcia w poradniku nie uwzględniono.
Strażnicy Wagi i BMI
Organizację Weight Watchers ponad 40 lat temu założyła Amerykanka Jean Nidetch. Miała nadwagę i nie mogła skutecznie schudnąć. Pewnego razu zaprosiła kilka borykających się z nadwagą koleżanek i zaczęły rozmawiać o swoich problemach z odchudzaniem. Spotkań było kilka i okazało się, że przyniosły one zaskakujące efekty. Jean Nidetch postanowiła więc organizować je na większą skalę. Przy wsparciu dietetyków i psychologów powstał program WW i pierwsze grupy.
BMI (Body Mass Index) to wskaźnik masy ciała. Można go obliczyć poprzez podzielenie masy ciała podanej w kilogramach przez kwadrat wysokości podanej w metrach, ale można również wpisać w wyszukiwarkę hasło „kalkulator BMI” i wpisać w odpowiednią aplikację swój wzrost oraz wagę. Wartość BMI poniżej 18,5 wskazuje na niedowagę. Prawidłowe BMI powinno utrzymywać się w granicach 18,5-24,99. Między 25 a 29,99 jest nadwaga, następnie od 30 do 34,99 mamy otyłość I stopnia, do 39,99 otyłość II stopnia, a powyżej 40 – otyłość III stopnia, czyli skrajną.
kk, MojaWyspa.co.uk
Bądź pierwszą osobą, komentującą ten artykuł.
Brytyjska służba zdrowia ma już dosyć wydawania miliardów na leczenie skutków otyłości. Postanowiła odsyłać pacjentów z nadwagą i otyłością na spotkania ze Strażnikami Wagi (Weight Watchers).
