Zinstytucjonalizowana edukacja polonijna ma więc wartość nadrzędną?
– Szkoła polska odgrywa niezwykle ważną rolę w procesie uczenia się języka polskiego. Dziecko przebywając na gruncie rodziny i porozumiewając się z rodzicami po polsku, oczywiście uczy się języka, ale zasób słownictwa będzie zawsze w jakiś sposób ograniczony. Dzieci często nie potrafią opowiedzieć rodzicom co się działo w szkole, bo najzupełniej w świecie brakuje im słownictwa. Szkoła to jednak rzeczywistość ściśle związana z językiem angielskim, trudno przełożyć to co się w niej działo na język polski jeśli nie znamy odpowiednich słów. Kolejna sprawa to taka, że w szkole polskiej dzieci funkcjonują w grupie rówieśniczej, nawiązują relacje z innymi Polakami, co zawsze motywuje do mówienia po polsku. Ponadto w szkole takiej mają szansę poznać bliżej polską kulturę, sztukę, historię czy geografię. W rodzinie nie zawsze jest czas by o tym wszystkim rozmawiać, z różnych względów. Jednak w procesie uczenia się języka to rodzina jest tym najważniejszym środowiskiem, bez wsparcia rodziny, szkoła nie spełni swojej roli. Najważniejsza jest współpraca szkoły i rodziców.
Jak motywować rodziców i dzieci, do nauki języka i kultury właśnie w szkole sobotniej?
– Dziecko zawsze będzie chętnie uczyło się jeśli zajęcia będą ciekawe, aktywizujące i inspirujące. Ważna jest rola osób pracujących z dziećmi, a także ścisła współpraca z rodzicami. Dla dziecka czynnikiem motywującym będą rówieśnicy, stąd tak ważna jest dbałość o dobre relacje w grupie. Niezwykle ważne jest by rozbudzać zainteresowanie dzieci nauką języka polskiego, wręcz być jego entuzjastą. Ważne jest stosowanie ciekawych metod prowadzenia zajęć. Rodzice mogą motywować dzieci do nauki rozbudzając u dziecka ciekawość, ukazując wartość nauki języka polskiego i samemu być przekonanym o ważności i wartości języka polskiego i polskiej kultury.
Nauka w szkole sobotniej ważna jest również z tego względu, że dzieci w rodzinie uczą się przede wszystkim mówić, a badania wskazują, że dzieci dwujęzyczne, które nauczyły się czytać i pisać w swoim języku ojczystym, mogą łatwiej rozwijać i zachować ten język. Dzieci w szkole nie nauczą się tylko mowy w języku polskim, ale będą mieć też możliwości uczenia się czytania i pisania. Umiejętność czytania i pisania w jednym języku ułatwia później naukę czytania w innych językach. Zresztą dzieci są w stanie nauczyć się czytać i pisać jednocześnie w kilku językach. To co dla nas dorosłych jest niejednokrotnie dużym wysiłkiem, dzieciom przychodzi bez większych problemów.
W procesie wspomagania dziecka w dwujęzyczności najistotniejsza jest rola rodziców. Dziecko powinno czuć, ze oba języki są tak samo ważne, zarówno język rodziców, jak i język otoczenia. Jeśli rodzice nie mają szacunku dla swojego języka, nie będą w stanie przekazać zmotywować swoich dzieci do nauki obu języków. To jest ważne szczególnie w relacji ze starszym dzieckiem, które może nie rozumieć dlaczego ma się uczyć więcej od swoich rówieśników, albo odrzucić język polski w okresie typowego buntu dorastania. Dlatego tak ważne jest motywowanie dziecka do przyswajania obu języków . Ważne jest, że rodzice mówią po polsku nie tylko w codziennych sytuacjach, ale na ulicy, w sklepie itp.
Jeśli dziecko używa w rozmowie z rodzicem języka angielskiego ważne jest by mimo wszystko kontynuować rozmowę w języku polskim, odpowiadać na pytania itp. Ważne jest by czytać dziecku ciekawe pozycje literatury dziecięcej po polsku, śpiewać polskie piosenki. Warto ukazywać dziecku Polskę w pozytywnym aspekcie, mówić i polskich tradycjach, sztuce czy historii. Z tego względu ważne też jest aby dziecko miało kontakt z rówieśnikami w kraju, z rodziną, w miarę możliwości warto odwiedzać kraj, zwiedzać, pokazywać dziecku jego walory. Jeśli dziecko będzie czuło więź z krajem, nauka języka polskiego również stanie się dla niego ważna.
