Ekspozycja, celowo podzielona na sekcje „strata” oraz „tożsamość”, rzuca krytyczne światło na nasze nieco sentymentalne spojrzenie na relacje między matką a dzieckiem, znane z telewizyjnych reklam czy szczęśliwych rodzinnych fotek zewsząd nas bombardujących.
Kuratorzy zaaranżowali fotografie i krótkie filmy wideo tematycznie, według wyżej wspomnianych motywów, na dwóch piętrach galerii. Wystawa ma charakter autobiograficzny. Zdjęcia każdej artystki są swoistym dokumentem prezentującym jej macierzyńskie doświadczenia. Poruszają one wiele zagadnień, a same projekty fotograficzne często rozciągają się na długo w czasie. Podczas gdy seria zdjęć izraelsko-amerykańskiej fotograf Elinor Carucc skupia się na jej ciąży i intymnej relacji z rodziną, fińska artystka Elina Brotherus dokumentuje siebie w ciągu wieloletnich, nieudanych prób zapłodnień in vitro. Praca zatytułowana „Annunciation” ukazuje bolesną dla artystki rzeczywistość, w której macierzyństwo coraz bardziej oddala się od niej i w przeciwieństwie do Marii z Nazaretu nadzieję szybko zastępują uczucia smutku i straty.
Projekt Leigh Ledare „Pretend You’re Actually Alive” to seria zdjęć przedstawiających jej matkę, która definitywnie zasługuje na miano najbardziej szczerej i bezpośredniej z całej wystawy. Dawniej modelka i balerina, matka Leigh zaczęła później zajmować się amatorską pornografią. Jej profesja jest kluczem do zrozumienia fotografii, które celowo kontrastują ze sobą jej agresywne seksualne zachowanie z niezmiernie kruchą psychiką, umożliwiając widzom przyjrzenie się z bliska granicom (w tym przypadku wybuchowej) relacji pomiędzy matką i córką. Zupełnie w innym kierunku poszła natomiast austriacka artystka Hanna Putz, która nie skupia się na figurze matki czy córki, lecz traktuje je jako jedną całość. Na zdjęciach uchwyca najzwyklejsze, codzienne momenty, „przemycając” na kliszy uczucia zażyłości i bliskości.
Drugą galerię otwiera seria fotografii Hiszpanki Anny Casas Brody pt. „Kinderwunsch”, która dla wielu może być szokująca. Kompletnie odsłania kobiece ciało i wraz z pracami Ledare jest powodem, dla którego wystawa dostała ograniczenie powyżej 16. roku życia. Mimo naprawdę dobrych Elinor Carucci i Hanny Putz, które szczerze przedstawiły relację matka – dziecko, reszta artystek szokuje widzów tak bardzo, że wydaje się, iż jest to ich jedynym celem. Możemy tutaj obejrzeć kilka naprawdę znakomitych w swej prostocie zdjęć, jednak – ogólnie rzecz biorąc – jest to wszystko ciężkie do strawienia podczas jednej wizyty w galerii, szczególnie jeśli mamy za sobą wyśmienitą wystawę pt. „Bibi”, dostępną na innym piętrze.
HOME TRUTHS: PHOTOGRAPHY,
MOTHERHOOD AND IDENTITY
The Photographers’ Gallery
16 – 18 Ramillies Street
Londyn, W1F 7LW
Galeria czynna codziennie 10-18,
w czwartki do 20.00. Wystawa otwarta do 5 stycznia. Wstęp bezpłatny.
Łukasz Marczewski, Cooltura
Bądź pierwszą osobą, komentującą ten artykuł.
Jedną z zimowych propozycji The Photographers’ Gallery jest niecodzienna wystawa „Home Truths: Photography, Motherhood and Identity” przedstawiająca prace ośmiu współczesnych artystek, które w zaskakujący, poruszający i prowokujący sposób starają się obalić stereotypy związane z macierzyństwem.
