Zagranicznych dochodów już nie da się ukryć przed fiskusem

Jest już opublikowana nowelizacja ordynacji podatkowej i ustawy o kontroli skarbowej dotycząca wymiany informacji między administracjami podatkowymi państw UE.
Jak będzie ona przebiegała w praktyce?

Nowe przepisy wdrażają część uregulowań dyrektywy Rady 2011/16/UE z 2011 r. Przewiduje ona mechanizm, dzięki któremu państwa członkowskie mogą gromadzić informacje o dochodach osiąganych na ich terytorium przez nierezydentów, a następnie przekazywać je władzom podatkowym państwa rezydencji takich podatników.

Należy się spodziewać, że wymiana będzie sprawnie funkcjonowała. Do celów współpracy wszystkie państwa UE wyznaczają jednostkę administracyjną, zwaną centralnym biurem łącznikowym. W Polsce zadania te ma pełnić dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w ramach Biura Wymiany Informacji Podatkowych w Koninie. Wymiana informacji będzie się odbywać głównie przy wykorzystaniu zabezpieczonej sieci informatycznej (sieć CCN).


Jakiego rodzaju informacje objęte są systemem wymiany?

Dyrektywa przewiduje dwa mechanizmy, na które warto zwrócić szczególną uwagę: automatyczną oraz spontaniczną wymianę informacji, obie obowiązkowe.

Zgodnie z art. 8 dyrektywy właściwy organ każdego z państw członkowskich przekazuje w drodze automatycznej wymiany organowi innego państwa informacje obejmujące okresy rozliczeniowe, począwszy od 1 stycznia 2014 r. Chodzi o dane podatników będących rezydentami podatkowymi w tym drugim państwie, a dotyczące określonych kategorii dochodu i kapitału.

W aktualnej wersji dyrektywy wymianą automatyczną objęte są wyłącznie:

• dochody z zatrudnienia
• wynagrodzenia dyrektorów
• produkty ubezpieczenia na życie nieobjęte unijnymi aktami prawnymi dotyczącymi wymiany informacji
• świadczenia emerytalne i rentowe
• własność nieruchomości i dochody z tego tytułu

Natomiast docelowo (prawdopodobnie od 1 stycznia 2015 r.) wymiana ma objąć również:

• dywidendy
• zyski kapitałowe i opłaty licencyjne
• pozostałe dochody z aktywów na rachunku finansowym,
• a ponadto kwoty, w odniesieniu do których instytucja finansowa jest stroną zobowiązania lub dłużnikiem, włącznie z płatnościami z tytułu amortyzacji zadłużenia oraz sald na rachunkach.

A na czym polega wymiana spontaniczna?

Te kwestie reguluje art. 9 dyrektywy. W ramach wymiany spontanicznej informacje przekazywane są w określonych przypadkach. Po pierwsze, właściwy organ jednego państwa członkowskiego przekazuje informacje drugiemu państwu członkowskiemu, jeśli ma podstawy, aby przypuszczać, że może dojść do uszczupleń należności podatkowych w tym drugim państwie. Po drugie, osoba podlegająca obowiązkowi podatkowemu uzyskuje obniżkę lub zwolnienie z podatku w jednym państwie członkowskim, co byłoby podstawą do podwyższenia podatku lub powstania obowiązku podatkowego w innym państwie.