Stare i nowe oblicza Polonii w UK

Pierwsi uchodźcy z Polski pojawili się w Zjednoczonym Królestwie przed końcem XVIII w., po upadku powstania kościuszkowskiego. Na pewno ucieszył ich widok londyńskiego pubu „King of Poland”, nazwanego tak na cześć króla Jana III Sobieskiego. W okolicy pubu powstała Poland Street, która istnieje do dziś. Po powstaniu listopadowym w Anglii zaczęło przybywać naszych rodaków, którzy zrzeszali się w pierwsze organizacje polonijne – Towarzystwo Demokratycznej Polski czy Lud Polski. Po koniec XIX w. przybysze znad Wisły zaczęli szukać tu zatrudnienia. Wtedy Anglię zamieszkiwało 2 tys. osób pochodzenia polskiego.

Po II wojnie światowej Londyn stał się siedzibą polskiego rządu na uchodźstwie i w ciągu kilku miesięcy przybyło tu ok. 50 tys. żołnierzy, polityków, urzędników wraz z rodzinami. Dołączyło do nich kilkadziesiąt tysięcy Polaków rozproszonych po świecie wskutek wojennej zawieruchy. Dzięki ich determinacji w całej Anglii powstały parafie, harcerstwo, szkoły i ośrodki kulturalne z Polskim Ośrodkiem Społeczno-Kulturalnym na czele. Przedstawiciele emigracji powojennej są dziś w podeszłym wieku i w swojej pracy polonijnej zajmowali się głównie krzewieniem ducha patriotyzmu i polskiej tradycji przedwojennej. Odchodzenie tej generacji w pewnym sensie symbolizuje śmierć ostatniego prezydenta RP na uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego w katastrofie smoleńskiej dwa lata temu.

Ewenement na skalę światową

Kolejne fale emigracji to te z lat 80. i 90. – Pierwsza z nich miała charakter polityczny, w ramach drugiej przybyli ci, którzy chcieli wykorzystać szansę na lepsze życie na Zachodzie. Oczywiście żadna z nich nie była tak masowa jak ta po 2004 r., która jest ewenementem na skalę światową – mówi Wojciech Tuczyński, rzecznik Związku Polaków w Wielkiej Brytanii, którego tradycje sięgają 1946 r. Rzeczywiście – na początku lat 90. mieszkało tu ok. 70 tys. Polaków, a w ciągu kilku lat po wstąpieniu naszego kraju do Unii Europejskiej liczba ta urosła do pół miliona. – Polacy, którzy przeprowadzili się do Wielkiej Brytanii dzięki członkostwu Polski w UE, zaczęli być aktywni również na płaszczyźnie działalności społecznej, ale zarówno skala tego zaangażowania, jak i liczba organizacji polonijnych, jakie dotychczas utworzyli, jest nieporównywalna z niegdysiejszą aktywnością starszego pokolenia – twierdzi rzecznik i wyjaśnia, że do 2004 w skład federacji ZPWB wchodziło ponad 60 organizacji zajmujących się sprawami społecznymi, naukowymi, kulturalnymi i religijnymi, a w latach 2004–2012 przybyło tylko 18 nowych.

Tagi: imigracja, historia, Polonia

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: