Supertalenty czy doping genetyczny?

Dyskusja na temat na temat  najnowszych osiągnięć w stosowaniu dopingu rozgorzała po tym, jak mało znany pływak z RPA pokonał Micheala Phelpsa. Niespodzianki się zdarzają, ale żeby przeciętny pływak, który do tej pory nie osiągał znaczących wyników tuż przed Olimpiadą osiągnął tak wielki postęp?

Pawel Korzeniowski uczestnik finału na 200 m motylkiem nie posiadał ze zdumienia,kiedy Chad Le Clos pokonał Phelpsa i zdobył złoty medal. W rozmowie z portalem sport. pl głośno wyraził swoje wątpliwości, stwierdzając, że poprawienie wyników w tak krótkim czasie, jak udało się Le Closowi,  graniczy  cudem. Jeszcze większą zagadką jest sukces 16-letniej Chinki Ye Shiwen, która ostatnie 50 metrów w zwycięskim wyścigu na 200 metrów motylkiem, przepłynęła w czasie krótszym niż mężczyźni.
Doping genetyczny polega na ingerencji w kod genetyczny zawodnika – modyfikuje się wzrost liczby komórek tkanek szczególnie potrzebnych do uprawiania sportu  - głównie mięśni oraz szpiku kostnego - oraz podawanie zmodyfikowanych organizmów np. bakterii które powodowałyby wzrost hormonów.
Jeszcze do niedawna, o takim rodzaju dopingu mówiono jedynie w trybie przypuszczającym, ale w ubiegłym roku dziennikarz niemieckiej stacji tv ARD, udowodnił, że w Chinach doping genetyczny jest codzienną praktyką. Podszywając się pod amerykańskiego sportowca, załatwił sobie w jednym z chińskich instytutów medycznych doping genetyczny, kosztowało go to 30 tysięcy dolarów. Skoro można w Chinach, to dlaczego nie w RPA na przykład?

- Jeśli można wyhodować mysz z ludzkim uchem na plecach, to można również  tak zmodyfikować sportowca, żeby rozbudować mu określone mięśnie niezbędne do bicia rekordów. - powiedział „Eusrosportowi” cytowany na początku doktor Śmigielski. Taki doping jest praktycznie niewykrywalny, bo – jak mówi Śmigielski - konieczne byłoby wykonanie biopsji mięśni, a ponieważ jest to zabieg chirurgiczny, żaden sportowiec się na to nie zgodzi.

Dopóki nikt nie nikogo nie złapał za rękę pozostaje wierzyć, że mamy do czynienia z supertalentami.

jm, MojaWyspa.co.uk

Więcej w tym temacie (pełna lista artykułów)

• Renesans Igrzysk Olimpijskich
• Rok po igrzyskach w Londynie
• Polscy paraolimpijczycy – radość przez łzy
• Rekordowe zainteresowanie paraolimpiadą
• Londyn 2012: olimpiada strat?