W roku 1213 w opactwie w St Albans powstał pierwszy szkic Magna Carta (Wielka Karta Swobod - regulująca stosunki pomiędzy królem a poddanymi, dzisiaj można by powiedzieć pierwowzór konstytucji). W roku 1290 przez centrum miasta przeszedł orszak pogrzebowy Eleonory Kastylijskiej, a na placu targowym przy wieży zegarowej umieszczono krzyż o wielkiej wartości - 100 funtów.
Strop prezbiterium z XIII wieku jest unikatowy, został odnowiony w XV wieku
22 maja 1455 roku St Albans było miejscem pierwszego starcia w wojnie Dwóch Róż. II bitwa pod St Albans miała miejsce 12 lutego 1461 i była najbardziej krwawą bitwą owej wojny – zginęło ok. 6000 osób. Król Edward w roku 1535 uznał przywileje targowe miasta. W roku 1553 miasto otrzymało „Królewskie Prawo” (Royal Charter) na prowadzenie targu miejskiego. Krzyż został zniszczony i usunięty w roku 1701. W roku 1877 kościół pw św. Albana uzyskał status katedry.
W środy i w soboty odbywa się (od X wieku) najstarszy targ w Anglii (centrum miasta, ulice: St Peter's oraz Market Place). Miasto utrzymuje stosunki partnerskie z wieloma miastami z Włoch, Francji , Holandii, Danii , Niemiec, Węgier.
Przepiękny ołtarz główny w zbliżeniu, wzniesiony przez opata Wiliama z Wallingford w roku 1484. Symbolizuje zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa
Katedra St Albans
Katedra na wzgórzu ma 84 metry długości i jest jedną z większych w Anglii. Najstarsze zachowane fragmenty pochodzą z XI w.: wieża, transepty i część nawy z półokrągłymi, normańskimi łukami i oknami. W XIII w. nawę powiększono do obecnych rozmiarów. Z tego okresu pochodzą ostre gotyckie łuki w stylu wczesnego gotyku angielskiego. W XIX w. katedrę poddano renowacji, ratując ja od zniszczenia i przywracając dawną świetność miejsca modlitwy od ponad 1700 lat. Pielgrzymi szczególnie w okresie średniowiecza podróżowali do miejsca stracenia Albana, przyciągani przez wieści o cudach i uzdrowieniach. Alban, obywatel rzymskiego miasta Verulamion przyjął chrzest po tym, jak zapewnił schronienie prześladowanemu chrześcijańskiemu kapłanowi, został skazany przez Rzymian za odmowę wyrzeczenia się swojej nowej wiary i został pochowany na wzgórzu, w miejscu gdzie teraz stoi katedra. We wnętrzu katedry w tylnej części znajduje się jego symboliczny grób, miejsce pielgrzymek od setek lat.
Oto słynne miejsce pielgrzymek od wiekó - grób św. Albana. Pozostałosci relikwiarza przetrwały od 1308 roku, niedawno wymieniono czerwony baldachim z jedwabiu zastepując bardzo stary oryginał
Nikt nie zna daty budowy pierwszego kościoła wybudowanego na miejscu śmierci Albana, z zapisków historycznych wynika, że król Mercji Offa ufundował w tym miejscu w roku 793 większy kościół wraz z opactwem Benedyktynów. Pierwszy normandzki opat Paweł z Caen całkowicie przebudował kościół w stylu normańskim w latach 1077-1115 , do budowy użyto cegieł i kamieni z opuszczonego rzymskiego miasta. Budynek wraz z 44-metrową wieżą są nadal w dużej mierze zachowane. Od XII wieku budynek został rozbudowany w stylu staroangielskim (późny gotyk), a po zawaleniu się 5 łuków nawy głównej w roku 1323 odbudowano go w stylu pełnego gotyku.
Tekst i zdjęcia: Andy10
andy.obiezyswiat.org
Bądź pierwszą osobą, komentującą ten artykuł.
