Urlop bez sentymentów, czyli z daleka od Polski

- Atrakcyjna mogłaby być dla nich wyłącznie cena, ale że pod tym względem różnice coraz bardziej się zacierają, więc i nasza atrakcyjność maleje – wyjaśnia Krzysztof Łopaciński.
Istotnie, za pobyt nad polskim (zimnym) morzem trzeba zapłacić mniej więcej tyle samo (a niektórych przypadkach nawet więcej), co nad Adriatykiem, Morzem Czarnym, czy Śródziemnym. Nocleg w hotelu w Międzyzdrojach, Świnoujściu, Ustce, Łebie, czy Władysławowie kosztuje dziś od 100 do nawet 300 złotych. Na podobny wydatek powinni przygotować się też ci, którzy wybiorą się do Zakopanego, czy na Mazury (to oczywiście ceny w dobrej jakości hotelach, a na kwaterach prywatnych stawki są liczone w dziesiątkach, a nie setkach złotych). Za taką kwotę można bez problemu znaleźć miejsce na chorwackiej wyspie Korculi, tureckiej Antalya’i, Krecie, wybrzeżu Grecji, czy hiszpańskiej Majorce.

- Państwa z basenu Morza Śródziemnego od lat dotują turystykę. Poza tym biura podróży z zachodniej Europy mają dużo mocniejszą pozycję aniżeli nasze, więc uzyskują korzystniejsze warunki przy organizacji wypoczynku. Wszystko to sprawia, że ceny wyjazdów  nad Morze Śródziemne są niższe od pobytu w Polsce – mówi Adam Gąsior, redaktor naczelny branżowego portalu internetowego „Rynek Turystyczny”. Jak podkreśla, poza stosunkowo wysokim kosztem pobytu, na niekorzyść polskich kurortów przemawia także nastawienie samych klientów.
- Ludzie, którzy wyjechali z Polski, by zarobić i przez lata ciężko pracowali, chcą teraz nadrobić stracony czas. Zobaczyć to, czego do tej pory nie mieli szansy widzieć, bądź po prostu zwyczajnie wypocząć. Z ich punktu widzenia wyjazd do Polski to strata czasu. Oni nie eksperymentować. Oni chcą maksymalnie wykorzystać ten urlop, który mają do dyspozycji – komentuje Adam Gąsior. - Nawet jeśli chcą spotkać się z pozostawioną w Polsce rodziną, to często wolą wykupić jej wczasy w np. Hiszpanii i tam wspólnie spędzić wypoczynek aniżeli przyjeżdżać na te same wczasy do Polski – dodaje dr Krzysztof Łopaciński.

Mówiąc bez ogródek: jeśli ktoś ma 25-40 lat, to z całą pewnością miał już okazję zobaczyć Bałtyk, Tatry, Kraków, Malbork i Mazury, ale już niekoniecznie może to samo powiedzieć o fiordach Norwegii, wyspach Grecji, plażach Hiszpanii, czy egipskich piramidach. W tej sytuacji wybór jest prosty. Co gorsza, o ile w Egipcie, Turcji czy Tunezji turysta w „cenie” można liczyć na słoneczną pogodę, to wakacyjna wyprawa do Starego Kraju zawsze pozostaje swego rodzaju grą w „rosyjską ruletkę”.