Walka o dzieci nie zna granic

Tłumaczy, że fundamentem naszego prawa rodzinnego jest zasada dobra dziecka, jeśli więc inne orzeczenie godzi w tę zasadę, sąd polski ma prawo odmówić uznania takiego orzeczenia.

Podobną furtkę zawiera w art. 13 konwencji haskiej. Sąd może odmówić wydania porwanego dziecka, gdy istnieje poważne ryzyko, że powrót dziecka naraziłby je na szkodę fizyczną lub psychiczną.

Paulinka zostaje we Francji

Wyegzekwowanie polskiego orzeczenia w sprawie Paulinki sprawia trudności, bo sąd francuski uznał, że wydanie dziewczynki nie leży w jej interesie. Powołał się na wyjątek z rozporządzenia Bruksela II bis.

– Swoją decyzję sąd francuski uzasadnił m.in. interesem dziecka. Na razie orzeczenie sądu francuskiego jest nieprawomocne, została wniesiona apelacja.- tłumaczy sędzia Katarzyna Biernacka, naczelnik wydziału prawa międzynarodowego w Ministerstwie Sprawiedliwości.

Podkreśla, że sąd francuski nie ma uprawnienia do kontroli merytorycznej polskiego orzeczenia. Problemem może być to, że sąd lubelski w swoim orzeczeniu nie określił sposobu ani terminu na przekazanie dziecka babce.

– Wobec tego sąd francuski prawdopodobnie nie uznał, aby wykonalność obejmowała także wydanie dziecka – wyjaśnia sędzia Katarzyna Biernacka.

Adrianek ma wrócić do ojca

Warszawski sąd rejonowy w trybie konwencji haskiej przesądził o natychmiastowym wydaniu Adrianka. Nie badał, czy zachodzi wyjątkowa sytuacja uzasadniająca pozostawienie dziecka przy matce.

– Ta sprawa rodzi pytanie o to, jak daleko sięga automatyzm w wykonywaniu orzeczeń wspólnotowych i czy może mieć on priorytet nad innymi wartościami takim jak dobro dziecko – uważa Mikołaj Goss, adwokat reprezentujący matkę.

Jego zdaniem sąd powinien w pierwszej kolejności zbadać, czy wyrok sądu francuskiego jest wykonalny w Polsce, to znaczy czy został uznany przez polski sąd w trybie rozporządzenia Bruksela II bis. Tylko wtedy orzeczenie francuskie może zostać wykonane w trybie przymusu sadowego.