Wiosna - wielkie tropienie emigrantów

Jak to zrobić? Wystarczy wejść na internetową stronę GUS (www.stat.gov.pl) i odnaleźć siebie w prowadzonej przez Urząd kartotece, która zawiera dane wszystkich Polaków. Następnym krokiem będzie weryfikacja czyli udowodnienie, że nadający z Glasgow via internet Jan Kowalski to dokładnie ten Jan Kowalski z GUS-owskiej bazy danych. W tym celu należy odpowiedzieć na zestaw pytań, jaki postawi system: o PESEL, datę i miejsce urodzenia, personalia rodziców oraz inne umożliwiające identyfikację dane. Po przejściu tego etapu chętny do samospisania się będzie mógł pobrać ze strony dokładnie ten sam formularz, który nosić będą ze sobą rachmistrzowie. Później pozostanie mu już tylko wpisać swoje odpowiedzi i kliknąć „enter” wysyłając wypełniony formularz do GUS-u. Dla emigrantów samospis będzie jedyną furtką do wzięcia czynnego udziału w spisie - zbierający dane w kraju rachmistrzowie nie będą bowiem ani próbować osobiście kontaktować się z przebywającymi na zachodzie Polakami, ani też przekonywać ich bliskich do przekazania im zestawu pytań. Z punktu widzenia rachmistrza o emigrancie będzie wiadomo tyle ile powie jego rodzina.



- Nie jest to na pewno idealny system, gdyż nie gwarantuje „wyłapania” singli  czyli osób, które wyjechały nie zostawiając w kraju żadnych bliskich, mogących nam pomóc w rekonstrukcji takiej osoby. One tak naprawdę zamknęły za sobą drzwi na klucz - przyznaje Wiesław Łagodziński.


Wstępne wyniki spisu powszechnego będą znane już pod koniec przyszłego roku, całość danych będzie gotowa w roku 2012, zaś ich pełna prezentacja powinna zostać przekazana najdalej w pierwszym kwartale 2014 roku do Eurostatu czyli europejskiego odpowiednika polskiego GUS-u. W tym samym terminie wyniki swoich spisów powinne do Eurostatu przekazać też pozostałe kraje Wspólnoty. One również - zgodnie z określającym termin i zakres tematyczny spisu „rozporządzeniem ramowym” Parlamentu Europejskiego - przyjrzą się uważniej tematyce migracje. Dla mieszkających na stałe poza granicami Polski rodaków oznacza to, iż pewnie przyjdzie odpowiedzieć im na pytania przedstawicieli tamtejszych urzędów statystycznych (zgodnie z unijnymi przepisami kraje członkowskie mają bowiem obowiązek gromadzić dane o migracjach według kierunków, kraju obywatelstwa i kraju urodzenia emigranta).  


Krzysztof Kruk , Magazyn Emigrant 



Więcej w tym temacie (pełna lista artykułów)

• Liz Truss chce poluzować przepisy imigracyjne aby pobudzić brytyjską gospodarkę
• Polski rynek pracy nie widzi powracających migrantów
• Rząd UK oferuje pieniądze za opuszczenie kraju
• Wyzwania dla polonijnych rodziców
• Coraz mniej Polaków na Wyspach