Brzydki, nie myje się i nie zmienia skarpetek

W UK terapia jest jak niedzielna msza w Polsce. Każdy na nią chodzi, a ci, co nie - uważani są za odszczepieńców, heretyków oraz wariatów i (w zależności od poziomu snobizmu i gotówki) nie są zapraszani na spotkania towarzyskie w remizie strażackiej
lub w klubie cygarowym. Lubię palić cygara, więc męczę się na terapii. Zwłaszcza, że
na emigracji człowiek potrzebuje czasem odskoczni od szaro-deszczowej rzeczywistości,
kanapki z bekonem, ryby z frytkami i turbokonsumpcjonizmu.

Moją terapią, zamiast zajęć ze znudzonymi łapiduchami, którzy na wszelkie bolączki i stany psychiczne mają tylko Prozac, są polskie wieczorki karaoke, które są o wiele bardziej skuteczne i nie kosztują 156 funtów za godzinę. Za każdym razem, kiedy nachodzi mnie irracjonalna nostalgia za krajem, tęsknota za oscypkami, czy chęć zamieszkania w ekologicznym gospodarstwie na Mazurach, idę posłuchać polskich słowików. 45 minut w towarzystwie rodaków, zapachu bigosu i odgłosów Disco Polo przeplatanych wyciem Natalii Kukulskiej skutecznie wybija z głowy wszelkie nierozsądne pomysły o powrocie. Przynajmniejna kilka miesięcy.

Karaoke to mój wentyl bezpieczeństwa, ale także możliwość podglądania Polonii, z którą na co dzień nie ma żadnego kontaktu. Kiedy pierwszy raz poszedłem posłuchać „Majteczek w kropeczki” w wersji ballady hardcore by Marek ze Swarzędza feat.Krysia z Augustowa, popełniłem niewybaczalne fo pa. Zamiast tradycyjnego piwa Warka Strong zamówiłem sobie kolorowego drinka z parasolką, co zostało natychmiast zauważone przez polskich ortodoksyjnych mężczyzn i skwitowane ironicznymi uśmieszkami.
Najodważniejszy z nich zaopatrzony w odpowiednią ilość wlanych w siebie procentów
przysiadł się do mojego stolika i oznajmił mi, że „nie jestem prawdziwym mężczyzną.” Bo nie piję piwa. Bo nie mam przepoconej koszulki. Bo mam na głowie piankę do włosów, a nade mną unosi się zapach wody kolońskiej. To grzech. Nie uważam grzeszenia za zachowanie naganne. Wręcz przeciwnie, więc podziękowałem za komplementy.

Tagi: mężczyzna, kobieta, emigracja, kultura

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: