Kiedy pies staje się przewodnikiem

Zapewnia łatwiejsze życie

Największą instytucją w Irlandii, która zajmuje się nie tylko szkoleniem, ale ogólnie zagadnieniem psów przewodników jest Irish Guide Dogs for the Blind. Działająca od ponad 30 lat instytucja przecierała trudne szlaki, po których przemieszczają się niewidomi wraz ze swoimi psami. Wydawałoby się, oczywisty proces akceptacji społecznej i traktowania psów przewodników nie jako zwierząt czy maskotek, ale jako narzędzi umożliwiających wielu ludziom normalne życie, nie jest taki prosty. Najlepszym tego przykładem jest Polska, gdzie wciąż wielu żyje w błogiej ignorancji.

Pomimo, że od 19. czerwca 2009 roku obowiązuje ustawa, w myśl której osoby z psami asystującymi mają obowiązek (!) zostać wpuszczone do każdego obiektu użyteczności publicznej (w tym także sklepów, banków, urzędów czy obiektów sportowych), to w praktyce pojawienie się w wielu miejscach człowieka z czworonogiem może oznaczać kłopoty. Dlaczego? Trudno jest niektórych przekonać do innego traktowania psa i respektowania przepisów. Proces zmian jest, na szczęście, coraz bardziej widoczny, w czym pomagają upomnienia i kary dla osób, które są wyjątkowo…uparte. Tymczasem pies przewodnik jest niezbędnym elementem funkcjonowania niewidomego człowieka, więc zabrać mu psa, to jak pozbawić wózka niepełnosprawnego. I w Irlandii wszyscy mają tego świadomość.

Perfekcyjny trening

Mało kto, widząc psa przewodnika, zdaje sobie sprawę, ile pracy i pieniędzy stoi za wyszkoleniem takiego zwierzęcia. Dla osoby niewidomej jednak jest to pomoc absolutnie bezcenna. Pozwala jej na bezpieczniejsze i znacznie sprawniejsze tempo przemieszczania się w terenie, niż jest to możliwe chociażby przy użyciu białej laski. Ponadto, będąc istotą żywą, oddziałuje pozytywnie na sferę psychiczną człowieka, poprawiając wizerunek własnej osoby, ułatwia kontakty z innymi ludźmi, umożliwia prowadzenie aktywniejszego trybu życia. Niejednokrotnie staje się wiernym, oddanym przyjacielem, którego związek z niewidomym jest nieprawdopodobnie silny. Jak wygląda trening takiego psa?

Wszystko zaczyna się już od szczeniaka. Wybór odpowiedniego pieska jest na tyle istotny, że Irish Guide Dogs for the Blind ma własną hodowlę labradorów (140 szczeniaków rocznie), które zapewniają odpowiednią linię genetyczną, a co z tym związane, duże prawdopodobieństwo posiadania zespołu odpowiednich cech. Psy takie muszą być odpowiednio duże, ale przede wszystkim spokojne, opanowane, o małej pobudliwości płciowej, przyjazne dla ludzi, ale jednocześnie nieufne wobec obcych i chętnie uczące się. Zazwyczaj w trakcie swojego szkolenia uczone są posłuszeństwa i reagowania na różne rozkazy, np.: „naprzód, prowadź prosto, w lewo, w prawo, prowadź sam, szukaj przejścia, szukaj drzwi” itp. Szkolone są do bezpiecznego prowadzenia osoby niewidomej na chodniku lub jezdni, w ruchu ulicznym, zatrzymywania się przed krawężnikami, prowadzania przez przejścia na ulicy, zatrzymywania się przed przeszkodami i ich omijania, lokalizowania drzwi, wsiadania, wysiadania i odpowiedniego zachowywania się w środkach lokomocji, prowadzenia po schodach. Taki trening, przy odpowiednich predyspozycjach psa, trwa dwa lata i kończy się egzaminem.

Tagi: niewidomy, pies, przewodnik, porady

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: