Bóg Honor i święte oburzenie

Część Polaków odbierana jest przez Irlandczyków, jako osoby butne i zadzierające nosa, ponieważ żyją we własnym zaścianku i trzymają się na uboczu – twierdzi Maciej Bator ze Stowarzyszenia Polaków w Irlandii Północnej, zaś filozof społeczny Zdzisław Krasnodębski dorzuca - Antypolonizm spotykamy w kręgach elit zachodnich.

Odnajdziemy go w niemieckich mediach, na amerykańskich elitarnych uniwersytetach, spotkamy w licznych publikacjach historyków i politologów, na portalach internetowych. Ten antypolonizm tli się stale, a wybucha żywym ogniem wtedy, gdy pojawia się konflikt interesów lub różnica zdań. Zaniepokojony jest także Robert Rusiecki konsul generalny RP w Londynie, według którego Polacy stają się obiektem ogólnej niechęci do imigrantów, a nawet ją uosabiają, zaś określenie „Polacy” stało się dla Brytyjczyków pejoratywnym skrótem myślowym, synonimem wszystkich imigrantów. Czy rzeczywiście mamy do czynienia z nasilającą się falą niechęci do Polaków, czy też nasze obawy wynikają z głęboko zakorzenionej w polskiej duszy nieufności do „innych”, swoistego polocentryzmu i przewrażliwienia?

Nielubiani

Mimo, że mieszkam tutaj kilka lat, ciężko pracuję i uczciwie płacę podatki zawsze dla Anglików będę „Policzkiem” – twierdzi Grzegorz, który z przejawami antypolonizmu, według swojej opinii spotkał się dwa lata temu, kiedy to kasjerka w hipermarkecie nie uznała jego dowodu osobistego i odmówiła mu sprzedaży alkoholu. Czasem niektóre zachowania nieodpowiedzialnych ludzi mogą mnie w jakiś sposób dotknąć – zauważa Ewa, której z kolei nie podoba się, że Polaków traktuje się jako tanią siłę roboczą. Przykro jest słuchać, kiedy np. niby wykształcony lekarz mówi o Polakach, że pracują dużo za niskie wynagrodzenie i się cieszą. Pytanie tylko, czy taka opinia rzeczywiście jest obraźliwa, czy też jest zwykłym stwierdzeniem faktu. Według PBI (Polskie Badania Internetu) tylko 19 proc. emigrantów zajmuje stanowiska specjalistów, a kolejne 8 proc. to kadra menedżerska. Większość to niewykwalifikowani (20 proc.) i wykwalifikowani (28 proc.) robotnicy.

Nasze zarobki też nie oszałamiają. Institute for Public Policy Research wyliczył, że statystyczny Polak w Wielkiej Brytanii zarabia netto 7.30 funta na godzinę. Znaleźliśmy się na ostatnim, 26. miejscu rankingu płac wśród grup narodowościowych w Zjednoczonym Królestwie. Według Krasnodębskiego zaś istnieje niejawna hierarchia prestiżu narodów, a Polacy usytuowani są na tej skali nisko – niżej niż wiele narodów, na które sami Polacy często patrzą z wyższością. Publicysta uważa, że kraje biedne eksportujące tanią siłę roboczą nie cieszą się prestiżem, podobnie jak ludzie wykonujący najgorsze prace, których nie chcą wykonywać tubylcy. Taka niechęć nie jest jednak przejawem antypolonizmu, tylko pogardy dla gorzej zarabiających i znajdujących się na niższej drabinie społecznej i zawodowej. Ma podłoże klasowe, a nie rasowe czy narodowe. Co nie znaczy wcale, że nie powinna być piętnowana. W ostatnich latach nasiliły się jednak doniesienia medialne o domniemanym obrażaniu Polaków. PR- owskie perpetuum mobile zbiera teraz plon. Opublikowane w zeszłym miesiącu w „Rzeczpospolitej” rezultaty badań demoskopijnych pokazują, że prawie połowa z nas jest przekonana, iż niechęć do Polaków jest faktem. Aż 18 proc. badanych stwierdziło, że odczuło osobiście jej skutki. Respondenci sądzą ponadto, że antypolonizm jest rozpowszechniony bardziej niż antysemityzm, antyrosyjskość czy antyamerykanizm.

Tagi: ksenofobia, patriotyzm, honor, polityka

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: