Ikea? "Rasizm, wyzysk i manipulacja"

Ależ on ma 83 lata, po co mu taka fortuna, skoro w ogóle z niej nie korzysta?

Chodzi o poczucie bezpieczeństwa i własną satysfakcję. Żeby odciągnąć uwagę od tych niejasnych interesów, wymyślił swój wizerunek dobrotliwego starca uzależnionego od alkoholu i dotkniętego dysleksją. Jednym słowem kogoś trochę nieporadnego, jak każdy z nas. Ale tak naprawdę to człowiek, który potrafi się kontrolować jak mało kto. Szwajcarscy lekarze doradzili mu, aby robił sobie 10-tygodniowe przerwy w piciu, okresy całkowitej abstynencji dla wyczyszczenia ciała i umysłu. I on się tego trzyma.

A dysleksja?

Kamprad komunikuje się z koncernem, pisząc po szwedzku listy i faksy drukowanymi literami. Co roku powstaje ich około 400. W każdym robi zawsze te same 10 – 12 błędów, aby ludzie uwierzyli, że nie potrafi poprawnie pisać, że jest tak naprawdę prostakiem. Dziennikarze niemal zawsze się na to łapią. Zamiast pytać, co robi z pieniędzmi, interesują się, jak może kierować Ikeą z dysleksją i alkoholizmem.

 Jak wygląda jego dzień?

Pracuje od 6 rano do 22 wieczorem. Ciągle spotyka się z ludźmi, dużo podróżuje. Po prostu ożenił się z Ikeą. Nie ma pasji, przyjaciół, nienawidzi kina. A dodatkowo jest głęboko podejrzliwy. Kiedy chce, aby ktoś wykonał jakieś zadanie, dzwoni równocześnie do 4 – 5 innych menedżerów, by w razie czego mogli go skontrolować. W dniu, w którym ktoś udowodni, jak wiele ma pieniędzy, będzie to koniec i Kamprada, i Ikei. Najgorsza reakcja byłaby w Szwecji. Bo w naszym kraju jednej rzeczy się nie robi nigdy: tu się nie kłamie.

Ile na koncie ma Ingvar Kamprad?

Fachowcy precyzyjnie oceniają wartość Ikei, do tego należy dodać 10 procent rocznego zysku. Jeśli to wszystko podliczyć za ostatnie kilkadziesiąt lat, dochodzimy do 500 mld koron, czyli 50 mld euro.

Jak można ukryć tak gigantyczne pieniądze w kraju, w którym ludzie oddają połowę swoich dochodów fiskusowi, a firmy trzecią część?

Nikt dokładnie nie wie, jak on to robi, ale na pewno wykorzystuje kilka sposobów. Po pierwsze Ikea jest podzielona na wiele spółek, które wzajemnie świadczą sobie usługi i wystawiają możliwie wysokie faktury. W ten sposób większość zysku jakoś ginie, a przez to i podatków do zapłacenia jest mniej. Najbardziej sprytnym sposobem uniknięcia podatków jest jednak wyprowadzanie zysków do dwóch fundacji charytatywnych zarejestrowanych w Holandii. Stamtąd są przepompowywane do Antyli Holenderskich lub innych tego typu miejsc. Potem ślad po tych pieniądzach ginie.

Tagi: dziennikpl

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: