Wyjazd za granicę: razem, ale osobno

Związek na odległość

Rozłąka zwykle związana jest z utratą fizycznej bliskości partnera. Niemożliwe jest wtedy odczuwanie zapachu partnera, ciepła jego ciała, słuchanie jego głosu. Pojawiają się myśli: „jestem sam, nikt mnie nie kocha, nie poradzę sobie z tą sytuacją”. Efektem jest obniżony stan emocjonalny, poczucie przygnębienia, nadmiernej senności, a to może doprowadzić nawet do depresji.

Marcin ma 36 lat. Przyszedł do poradni psychologicznej w Dublinie, ponieważ nie radził sobie z rozłąką z rodziną. Przeżywał stany lękowe oraz depresyjne. Utrata pracy pogorszyła jego samopoczucie. Marcin mieszka w Dublinie od trzech lat, przyjechał tu, ponieważ chciał poprawić sytuację bytową rodziny. Żona – Maria oraz ośmioletni syn zostali w Polsce. Relacje z żoną znacznie się pogorszyły. Dochodziło do częstych kłótni z powodu braku pieniędzy, Maria nawet groziła, że odejdzie. Marcinowi bardzo zależało na tym, by utrzymać rodzinę. Kochał żonę i dziecko. Wszystko układało się dobrze do momentu, kiedy stracił pracę. To wtedy zaczęły pojawiać się myśli związane z możliwością utraty partnerki: „Ona na pewno przestanie mnie kochać. Jestem przecież taki niezaradny. Zostawi mnie, znajdzie sobie kogoś innego”. Marcin przestał regularnie dzwonić do domu, a jego rozmowy z żoną stały się zdawkowe. Bał się, że Maria dowie się o jego niepowodzeniu i zostawi go. Narastało w nim przekonanie, że „wszystko jest bez sensu”. Coraz częściej odczuwał smutek i osamotnienie, czuł się odizolowany od rodziny. Pił coraz więcej – tylko to pozwalało mu się odciąć od złego samopoczucia. Żona zaniepokoiła się tym, że Marcin tak bardzo się zmienił, że się nie odzywa, że ją ignoruje. Postanowiła pojechać do Dublina i spotkać się z nim.

Podczas rozłąki u niektórych osób pojawia się przekonanie o niewierności i braku lojalności partnera: „bardzo dobrze bawi się beze mnie”, „na pewno nie myśli o mnie”, „na pewno mnie zdradza”. Takie myśli wywołują złość i agresję, które powodują silną frustrację, a ta z kolei prowadzi do konfliktu z partnerem i otoczeniem. Oddalenie emocjonalne i fizyczne partnerów może zaburzyć związek na poziomie poznawczym. Gdy partnerzy tracą do siebie zaufanie oraz chęć wspierania się i budowania wspólnej przyszłości, to może prowadzić do wypalenia związku.

Maria była zła na Marcina. Nie rozumiała, dlaczego tak dziwnie się zachowuje. Była przekonana, że Marcin przestał dbać o nią i ich syna, dlatego zaskoczyło ją gorące powitanie męża, gdy przyjechała do Dublina. Marcin rozpłakał się na jej widok, był szczęśliwy, że żona zdecydowała się na przyjazd. Jeszcze tego samego dnia odbyli długą rozmowę. Marcin wyraził swój ból spowodowany rozłąką z żoną i synem. Powiedział Marii o obawach dotyczących ich relacji. Zaczęli rozmawiać o swoich emocjach i uczuciach. Podjęli decyzję o wspólnym zamieszkaniu w Irlandii. Czasem rozłąka może pozytywnie wpływać na jakość związku. Rozstanie sprawia, że partnerzy doceniają wartość czasu spędzanego razem, bliskości fizycznej i emocjonalnej. To może odbudować związek, który wszedł w fazę wypalenia. Motywacją do dbania o związek podczas rozłąki może być wspólny cel: „wyjeżdżam, by zarobić na dom czy samochód”.

Style i Charaktery

Tagi: praca za granicą, psychologia, związek, odległość, tęsknota, małżeństwo

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: