Kontrowersyjne wydatki brytyjskich posłów

Niektóre przypadki są bulwersujące. Troje brytyjskich ministrów: finansów – Alistair Darling, transportu – Geoff Hoon i gospodarki mieszkaniowej – Margaret Beckett, mieszkało za darmo w służbowych rezydencjach, pobierało dodatek w wysokości tysięcy funtów na drugie domy w swoich okręgach, zaś prywatne mieszkania w Londynie wynajmowało lokatorom. Inne przypadki są dziwne – Michael Ancram z Partii Konserwatywnej wystąpił o zwrot 400 funtów za usunięcie mchu ze swojego domu, a jeszcze inne błahe, jak 42 pensy za pintę mleka, które próbował odzyskać jeden z Liberalnych Demokratów.

Ale według niedawno opublikowanych danych, wydatki 646 posłów do brytyjskiego parlamentu rosną szybciej od inflacji. W ubiegłym roku rozliczeniowym uzyskali oni zwrot wydatków na łączną sumę ok. 93 mln funtów – to 6 proc. więcej niż w roku 2007. Średnia wydatków w przeliczeniu na posła wynosi ok. 145 tys. funtów, a suma ta nie obejmuje zarobków (ok. 61 tys. funtów rocznie), ani kosztów zaopatrzenia emerytalnego, które jest jednym z najhojniejszych w państwie. Co więcej, w aktualnym roku podatkowym posłowie otrzymają podwyżkę o 2,33 proc., którą sami sobie przegłosowali, mimo iż gospodarka kurczy się i stoi w obliczu deflacji. Posłom przysługują też hojne ulgi, np. zwrot wydatków za podróże (obejmujący także członków najbliższej rodziny) oraz dodatek na biuro poselskie. Regulamin Izby Gmin dopuszcza również przyznanie posłom dodatku mieszkaniowego z tytułu drugiego domu w wysokości do 24 tys. funtów rocznie, jeśli ich okręg wyborczy jest poza Londynem.



Koszty utrzymania posłów kłują w oczy opinię publiczną tym bardziej, że w praktyce zasady te są naginane. Posłowie mogą np. zadeklarować, iż ich dom w okręgu wyborczym jest dla nich „drugim domem” i otrzymać na niego dodatek, tak jak zrobiło to dwoje posłów Partii Pracy pełniących funkcje rządowe. Minister ds. zatrudnienia Tony McNulty pobierał dodatek na dom rodziców, mimo że ma własny położony stosunkowo blisko, oba znajdują się zresztą na terenie Londynu. Z kolei szefowa MSW Jacqui Smith za swoje główne miejsce zamieszkania uznała pokój wynajmowany u siostry w południowym Londynie, co daje jej prawo do otrzymywania zwrotu wydatków na dom rodzinny, w którym mieszka jej mąż i dzieci, a który ona nazywa swoim drugim domem. Posmaku całej sprawie dodaje fakt, że w rachunkach skrupulatnie przedstawianych przez Smith wykryto, iż jedna z pozycji dotyczy abonamentu za telewizję kablową, który obejmował opłatę za obejrzenie dwóch filmów porno przez jej męża, a zarazem parlamentarnego asystenta.

Niestety posłowie nie zdają sobie sprawy z tego, że wyrządzają krzywdę społeczeństwu. Wprawdzie Jacqui Smith było przykro z powodu obciążenia podatników kosztami za filmy porno, ale nie z powodu 150 tys. funtów, o które wystąpiła w ramach dodatku mieszkaniowego. Poseł Hoon, okrzyknięty przydomkiem „trzydomowego” i posiadający portfolio nieruchomości warte 1,7 miliona funtów nieprzerwanie twierdzi, że „ubiegał się o zwrot jedynie tych kosztów, na które zezwala prawo”. A to jeszcze nie koniec kontrowersji. Poselskie wydatki znów znajdą się pod lupą, bo posłowie przegrali sprawę sądową, w której walczyli o utrzymanie ich w tajemnicy. W lato wchodzi w życie nowy system przewidujący publikowanie większości wydatków (wciąż będzie można się sprzeciwić opublikowaniu niektórych), czyli w sumie ok. miliona rachunków.

Martyna Porzezińska, Cooltura