Uzbrojenie na pustynię

Chociaż trzon polskiej brygady mają stanowić żołnierze jednostek zmechanizowanych i pancernych (12 Dywizja Zmechanizowana, 10 Brygada Kawalerii pancernej), to do Iraku nie zabierają oni charakterystycznych dla nich czołgów (Leopard 2A4, T-72B, PT-91 Twardy) czy transporterów opancerzonych (BMP). Uzbrojenie ma być lekkie, ale zapewniające - według MON - odpowiedni poziom bezpieczeństwa żołnierzy.

Najcięższym sprzętem bojowym zabieranym do Iraku z Polski będą siedmiotonowe samochody opancerzone Żbik (BRDM-2, 14 sztuk). Są one uzbrojone w moździerze automatyczne kal. 60 mm, karabiny maszynowe kal. 7,62 i 12,7 a także wyrzutnie kierowanych pocisków przeciwpancernych. MON nie ujawnia ile i jakiej amunicji przypada na transporter. Jak podano, pojazdy otrzymały nowe radiostacje i instalacje elektroniczne, ostrzegające przez opromieniowaniem wiązką laserową i skażeniem. Przystosowano je też do działania w wysokich temperaturach i przy dużym zapyleniu.

W klimatyzację wyposażono kilkaset zabieranych do Iraku ciężarówek Star 944 i Jelcz 662 i samochody terenowe Honker.

Bronią osobistą żołnierzy PKW (Polskiego Kontyngentu Wojskowego) będą karabinki szturmowe kal. 5,56 Beryl i pistolety P-83 Wanad.

Beryl to nieco zmniejszona, natowska pod względem kalibru, wersja słynnego AK-47. Żołnierze raczej dobrze oceniają ten produkt Łucznika, choć zdarzają się opinie, że pod względem niezawodności i odporności na uszkodzenia, do "kałasznikowa" mu daleko. Już teraz za to uczestnicy misji irackiej myślą jak zabezpieczyć broń przed nagrzewaniem w słońcu. Czarne, matowe karabinki parzą w dłonie. Żołnierze mają jednak na to swoje sposoby - jednym z nich jest owijanie uchwytów broni taśmą albo bandażami. Mankamentem jest też stosunkowo mała pojemność magazynka - 30 nabojów.

Pistolet P-83 jest następca P-64, ale i on jest wycofywany z uzbrojenia WP. Strzela bowiem standardową amunicją Układu warszawskiego, nabojem 9x18 Makarowa, o prawie dwukrotnie mniejszej energii niż standardowy dla NATO nabój 9x19 Parabellum. Polska ma jednak problem z pistoletami. WIST-94 okazał się wadliwy: narzekali na niego żołnierze polscy od Kosowa po Afganistan.

Karabin wyborowy SAKO - TRG21 będzie bronią snajperów. Skuteczny zasięg tej fińskiej broni, uznawanej za jeden z najlepszych współczesnych karabinów wyborowych, wynosi 1100 metrów.

MON nie podaje informacji o wyposażeniu i uzbrojeniu żołnierzy jednostek specjalnych, biorących udział w misji irackiej. Tradycyjnie, ich uzbrojenie osobiste jest sprawą prywatnych upodobań.

Oficjalnie nie można też uzyskać wiadomości o uzbrojeniu śmigłowców W3W Sokół, będących na wyposażeniu pierwszego wysyłanego za granicę komponentu lotniczego polskich sił zbrojnych. Według ogólnodostępnych danych maszyny te mogą przenosić kierowane pociski przeciwpancerne (GAD), wyrzutniki min i bomb kulkowych, niekierowane pociski rakietowe i działko szybkostrzelne. Standardowo mają też 2 karabiny maszynowe.