Wieczór poezji Zbigniewa Herberta w Londynie

Wiersze poety czytali Nick Laird - poeta i pisarz z Irlandii Północnej, amerykańsko-polska pisarka Eva Hoffman oraz były redaktor działu poezji tygodnika "Observer" Al Alvarez, który jako pierwszy opublikował wiersze Herberta w Wielkiej Brytanii na początku lat 60.

W dyskusji wskazano, iż Herbert był poetą "mądrym i szlachetnym", "zabawnym w desperacki sposób" "nieustannie wydobywającym ukryte znaczenie mitów", "odmawiającym wzięcia idei za dobrą monetę", "jednym z najważniejszych twórców drugiej połowy XX wieku".

Według Evy Hoffman wiersze Herberta to często dialog dwóch osób, lub jednej osoby z samą sobą. Herbert to dla pisarki "stoicki sceptyk, który potrafi ironizować, nigdy nie będąc ani trywialnym, ani gorzkim" oraz "poeta poszukujący granic racjonalizmu".

"Jego ironia jest ironią anty-bohatera. Pan Cogito - tytułowa postać jego wierszy, to alter ego, przez które wypowiada się sam Herbert, schodząc w głąb siebie. Pan Cogito podważa powagę świata oficjalnego, ale jego ironia jest równoważona przez powagę treści" - powiedziała Hoffman.

Laird nazwał inteligencję Herberta "nieokrzesaną", a jego samego "poetą, który nigdy nikomu nie schlebiał i nigdy nikomu nie starał się przypodobać, lecz szukał odpowiedzi na pytanie +jak żyć+"?

Alvarez, który poznał Herberta w Warszawie w 1961 roku zauważył, że jego wiersze doskonale dają się tłumaczyć na obce języki i zachowują swój metafizyczny i egzystencjalny sens. Hoffman wytłumaczyła to teorią "semantycznej przejrzystości", którą wyznawał poeta w swej twórczości i jego "poszukiwaniem symetrii".

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: