Sielanka

Coraz częściej widzę związki, w których bardzo źle się dzieje, głównie dlatego, że poślubiony książę zamienił się w księciunia i począł realizować swoje z dawna zapomniane młodzieńcze marzenia o wyrywaniu muszkom skrzydełek i topieniu kociąt.

Znęcanie się nad żonami i partnerkami na emigracji wydaje się z moich obserwacji być nagminne. Często dochodzi do pobić, po prostu dlatego, że kobieta nie wie, gdzie ma się schronić i do kogo zwrócić po pomoc, tym bardziej, że Gardai niechętnie reagują na kłótnie domowe, chyba, że uda się taką awanturę przenieść na ulicę. A tego żadna Polka sobie nie życzy, bo brudy, jak uczyła matka, pierze się w domu. Częściej jednak obserwuję znęcanie się psychiczne, które, choć w sposób oczywisty mniej widoczne, powoduje uszkodzenia tym gorsze, że trwalsze, na stałe wypalone na kobiecej psychice. Niestety, bardzo niewiele kobiet podejmuje jakiekolwiek kroki, by temu zaradzić. Sprawa mentalności, kultury, czy religii - trudno wyczuć. Większość z nich pod przysięgą zezna, że ich związek to czysta, szmaragdowa sielanka.

Chciałabym napisać, że poruszony temat dotyka przypadków odosobnionych. Z przykrością jednak stwierdzam, że napisać tego nie mogę. Jeśli odsetek kobiet, które traktuje się w taki sposób jest na tyle duży, że zauważalny gołym okiem, chyba można zacząć mówić o problemie. Panowie, którzy od lat są niezmiennie wspaniałymi parterami czy mężami, bez względu na miejsce pobytu oraz na to, czy są aktualnie na cenzurowanym, niech niniejszym się nie obrażają, bo nie o nich mowa. Jeżeli jednak rozejrzą się wokoło, z pewnością sami zauważą, że gdzieniegdzie dzieje się coś podejrzanego.

Urszula Uí Sirideáin, Polski Express

Tagi: polski express

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: