Tak. Usunęłam

Kobiety ubiegające się o prawo do aborcji zrzeszone w różnych organizacjach domagają się prawa do wyboru i samostanowienia o sobie, a zatem i do dokonania aborcji, które traktują jako jedno z praw człowieka. Odrzucają one religijne i polityczne nakazy i postulują prawo kobiety do samostanowienia o swoim ciele i o swoim życiu. Różne organizacje tzw. ruchu na rzecz wyboru propagują też edukację seksualną i dostęp do środków antykoncepcyjnych.

Zdaniem Grażyny Czubińskiej, polskiej specjalistki zdrowia psychoseksualnego, właśnie odpowiednia edukacja seksualna oraz świadomość wpływu wyborów na potencjalne życie nowego człowieka są kluczowymi zagadnieniami w rozmowie o aborcji.

– Nieodmiennie stoję na stanowisku, że aborcja jest złem i na pewno nie wolno traktować aborcji jako antykoncepcji, co niestety się zdarza. Jest to wynikiem braku świadomości i braku wiedzy o możliwościach kierowania swoją płodnością. Jednak kobieta ma prawo, każdy człowiek ma prawo do decydowania o sobie. Uważam też, że nie ma prawa być na świecie niechcianych i niekochanych dzieci. A dopóki nie będzie tej świadomości wśród ludzi, to miejmy na uwadze, że człowiek, który jest z przypadkowej ciąży potem może mieć cały szereg problemów, bo jest dzieckiem niechcianym i niekochanym. Dzieckiem, które się będzie traktowało w sposób urągający elementarnej zasadzie otaczania go ciepłem, miłością i akceptacją.

– Bałam się, że ludzie mogliby powiedzieć, że jestem potworem, że egoistycznie pozbywam się kłopotu, że idę na łatwiznę, że nie chcę spróbować być matką. Dla mnie to idiotyczny pomysł ‘próbować być matką’. Jak możesz próbować być matką, przecież to nie jest zabawka! A jeśli nie będziesz dobrą matką? – denerwuje się Ania. – To nie jest tak, że mam kogoś do pomocy. A ja nie mogę narażać małego dziecka na eksperymenty, czy ja będę dobrą matką, czy będę wiedziała jak się nim zająć, jak je wychować. Sama. Jak ja to powiążę, czy będę wiecznie na zasiłkach, czy będę w stanie pracować. Czy będę miała co mu dać jeść, w co ubrać, posłać do szkoły. To jest odpowiedzialność na całe życie. Nie można próbować.

Grażyna Czubińska podkreśla, że trzeba rozmawiać z kobietą o jej sytuacji i powodach, dla których chce usunąć ciążę. Czasem ciąża nieplanowana, nie oznacza niechcianej, a niedojrzałej kobiecie można pomóc przygotować się na dziecko. Aborcja to, w odczuciu psychoseksuologa, absolutna ostateczność.


Ani żadne rozmowy nie odwiodły od podjętej decyzji.
– Musisz przejść trzy konsultacje i to zależy od ciebie, w jakim odstępie czasowym. Pierwsza rozmowa to pogadanka, druga to twoja decyzja i opowiadają ci jak to wygląda i robią testy zdrowotne, a trzecia tuż przed aborcją, aby zrobić ostatni skan i jeszcze raz pytają, czy na pewno chcesz – opowiada Ania. – Nawet kiedy już leżysz na stole, oni pytają, czy jesteś pewna. Do samego końca – Ania zawiesza głos.

– Bałam się, że powiem, że nie chcę tego zrobić. Najgorszą rzeczą, jaką można zrobić, to spojrzeć na ostani skan tuż przed operacją. Nie można na niego patrzeć. Jak spojrzysz, to powiesz, że nie chcesz. Bo tam już coś widać... – Widziałam skan 12-letniej dziewczynki zgwałconej przez sąsiada. Też tam była. Widziałam jej skan – powtarza.

W zależności od zaawansowania ciąży, w klinikach w Wielkiej Brytanii używane są różne metody jej usuwania. Do 9. tygodni ciąży, aby wywołać poronienie pacjentce najpierw podaje się tzw. pigułkę aborcyjną. Pierwsza tabletka zawiera substancję niszczącą lub deformującą zarodek, a druga, podawana po 48 godzinach, powoduje skurcze macicy i wydalenie zarodka oraz wyściółki macicy. Od 7. do 12. tygodnia stosuje się rozszerzenie szyjki macicy i aspirację, czyli odessanie pod ciśnienieniem. Od 10. do 22. tygodnia możliwe jest wyłyżeczkowanie płodu. Aborcja w drugim trymestrze (12–22 tydzień ciąży) polega na wywołaniu akcji skurczowej. Poźnych aborcji, po 22. tygodniu, dokonuje się przez tzw. wczesne cięcie cesarskie. Znane są przypadki przeżywalności płodu od 24. tygodnia ciąży.

Tagi: cooltura

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: