Ale to samo można powiedzieć i o Anglikach, chociażby ze względu na problem, jaki mamy z nadmiernym spożyciem alkoholu przez młodych ludzi. Oni nie tylko nas rozczarowują, ale wystawiają złą etykietę. Niestety, jak ktoś chce krytykować, czy to Polaków, czy Anglików, zawsze znajdzie słabe punkty i je wyeksponuje mówiąc na przykład, że to Polacy najwięcej piją i to z nimi Londyn na największy problem.
Czy ma Pan wśród Polaków znajomych, przyjaciół?
Nie, znam oczywiście kilku Polaków, ale nie na stopie koleżeńskiej, co nie oznacza, że nie jestem ciekawy i otwarty na ludzi z różnych miejsc świata. Wręcz przeciwnie. Chociażby ze względu na mojego partnera pochodzącego z Norwegii.
Wielu Polaków przyjechało do Anglii wcale nie za pieniądzem, ale za swobodą. W Polsce panują raczej mało tolerancyjne nastroje i wszelkie przejawy inności spotykają się z mocną krytyką. Chociażby polscy homoseksualiści dopiero w Londynie mogą się realizować bez piętna. Pan nadal jednak uważa, że jest jeszcze wiele do zrobienia w kwestii tolerancji.
Bo ludzie nadal są w Londynie bici i mordowani tylko za to, że inaczej wyglądają lub za to, że są homoseksualistami. Londyn wcale nie jest liberalnym miastem w 100 proc. Zdarzyło mi się usłyszeć na ulicy obelgi na swój temat, tylko dlatego, że jestem gejem.
Pańskie liberalne poglądy są mocno krytykowane przez konserwatystów. Jak Pan sobie radzi ze stałą krytyką, która bywa bezwzględna?
Swego czasu najbardziej atakował mnie „The Mail on Sunday”, który z założenia nie lubi i nie toleruje innych, czyli imigrantów, gejów itd. Opublikowali moją biografię z aroganckimi komentarzami. W języku angielskim jest takie powiedzenie: trzymaj blisko z przyjaciółmi, ale z wrogami jeszcze bliżej. Spotkałem się ze wszystkimi dziennikarzami, którzy mnie najmocniej krytykowali po to, aby wyjaśnić nieporozumienia i aby na łamach tej samej gazety, do tych samych czytelników, po rozmowie ze mną, opublikować prawdę i obalić kłamstwa, które wcześniej publikowano na mój temat.
Kiedy pracował Pan dla policji w dzielnicy Lambeth zalegalizował Pan marihuanę. To była bardzo odważna decyzja.
Nigdy nie byłem i nie jestem zwolennikiem jakichkolwiek narkotyków. Podczas pracy dla Lambeth mieliśmy za dużo w okolicy przestępstw, a za mało policjantów. W tym czasie o wiele ważniejsze było rozliczanie za posiadanie narkotyków twardych, takich jak heroina czy kokaina, których zażywanie całkowicie niszczy życie młodych ludzi. Marihuana, dla porównania, nie powoduje aż takich zniszczeń. Zasugerowałem, aby bardziej koncentrować się na twardych narkotykach i poważnych przestępstwach niż na tym, czy ktoś palił trawę czy nie.
George Michael i Elton John to pańscy przyjaciele. Jacy są na co dzień?
Elton John to prawdziwy showman na scenie, ale poza nią to skromny i nieśmiały facet. George natomiast jest bardziej impulsywny, bardzo bierze sobie do serca to, co o nim pisze prasa i to, co się dzieje na świecie, nie jest zadowolony z decyzji Busha, z tego, że jest wojna, bardzo go interesują sprawy polityczne.
Rozmawiała Joanna Biszewska, Cooltura
