Ciekawość czy rozpacz?
„ Przyjechaliśmy do UK kilka miesięcy temu, mój syn ma 15 lat. Nie chciał wyjeżdżać z Polski, a tu mówi że trudno mu się dostosować do nowych warunków. Boję się, żeby źle to nie wpłynęło na jego psychikę” –zwierza się Mirek, ojciec nastolatka

Powinniśmy pamiętać, dlaczego dzieci sięgają po narkotyki. Kieruje nimi ciekawość, czasem nuda, są pod silnym wpływem grupy rówieśniczej. Czasem zażywanie narkotyków jest odpowiedzią na problemy w relacji ze światem i z samym sobą.
Przyjeżdżając na Wyspy dziecko spotyka się z zupełnie nową rzeczywistością. Może być ona dla niego albo zbyt trudna albo zbyt atrakcyjna. W obydwu przypadkach może być to pretekst do sięgnięcia po środki uzależniające. Niekiedy przyczyną sięgania po środki odurzające jest po prostu chęć naśladowania kolegów, dorosłych, rodziców, opiekunów czy najbliższych
„Dziecko może nie akceptować inności kulturowej, może czuć się nieswojo, nie wiedzieć jak się zachować w nowej szkole, gdzie wszystko jest inne. Również bariera językowa może być zbyt trudna do pokonania. Klasyczny przykład, dzieci polskie, które naprawdę dużo wiedzą, lecz nie są w stanie zrobić z tej wiedzy pożytku, bo ich angielski jest zbyt słaby” – komentuje Grażyna, pedagog który na co dzień styka się z problemami młodzieży polskiej na Wyspach.
Wcześniej znaczy w samą porę
Sprawą priorytetową w przypadku uzależnień jest profilaktyka. Dobry kontakt z dzieckiem, nacechowany życzliwością, szacunkiem, zainteresowaniem a przede wszystkim miłością pozwala na nawiązanie głębokiej relacji. Jest to bardzo cenne, tu w UK, gdzie dziecko potrzebuje bardzo dużo wsparcia od rodziców.
Warto interesować się życiem naszych dzieci, tym jakie mają problemy, poznawać ich nowych przyjaciół, wiedzieć czym się interesują, jakie są ich marzenia. Pomóżmy im lepiej zrozumieć nową rzeczywistość, budujmy relacje wolne od ocen, drwin, porównywania i nierealnych wymagań. Uczmy dzieci, że można rozmawiać na każdy temat nawet ten najtrudniejszy, wspierać w rozwoju w taki sposób by budować pozytywny obraz siebie.
Jako rodzice powinniśmy umieć słuchać, gdy mówią. Mieć poczucie odpowiedzialności za swoje dzieci i wspierać je w każdej sytuacji. I stać się dla swojego dziecka wzorem do naśladowania. By za naszymi słowami stały nasze czyny.
Iwona Drożdż
Pedagog specjalizujący się w pracy z trudną młodzieżą
Poradnia Polska „Nasza Rodzina”