Hazard – przyjaciel czy wróg emigranta?

Wreszcie zaczyna rozpadać się życie rodzinne, w wewnętrznym życiu hazardzisty pojawia się chaos, dominuje poczucie beznadziejności. Uzależniony zaczyna tracić nadzieję, czasem pojawiają się poważne myśli samobójcze.

 

Rozbić mechanizm uzależnienia

„Dziś mąż został zwolniony z aresztu. Ja nie chciałam wnosić sprawy do sądu o użycie przemocy. Ma zakaz powrotu do mieszkania” –taki sytuacje, jak ta, którą relacjonuje Jola, zdarza się Polakom na Wyspach niestety coraz częściej.

Podobnie jak w innych uzależnieniach następuje rozpad osobowości, upadek moralny. W świecie wartości hazardzisty pieniądze są na piedestale. Kiedy je ma, ma poczucie bezpieczeństwa, mocy i sprawczości, kiedy ich zabraknie robi wszystko, aby je zdobyć.

Hazardzista jest człowiekiem uzależnionym od silnych emocji, a gra zapewnia mu silne przeżycia. Dla takiej osoby stan "szarości" uczuć jest bólem.

Terapia nałogowych hazardzistów nie odbiega od terapii alkoholików, bowiem mechanizmy uzależnienia są takie same, inny jest tylko sposób zaspokajania nałogowych potrzeb.

Specyfiką pracy z hazardzistami, jest łamanie ich fałszywego przekonania, że szczęście można sobie kupić, oraz uczenie szacunku dla pracy i wysiłku, jaki trzeba i warto ponieść by coś zdobyć.

Renata Teper
Terapeuta uzależnień w Poradni Polskiej Nasza Rodzina