Mieszkać - jak i gdzie?

Naturalnie na samym początku, już to z racji szczupłych zasobów, a także z powodu braku znajomości tutejszych realiów, najczęściej lądujemy w mniej lub bardziej przypadkowym domu. Najczęściej, szczególnie w ostatnim okresie i w przypadku naszych rodaków, jest to lokal zamieszkały przez Polaków, który wynajęty został od jeszcze innych przybyszów znad ostatniej nieuregulowanej rzeki Europy.



Skąd „biorą się” mieszkania?

Narastającym zjawiskiem staje się kupowanie mieszkań i domów przez zamieszkałych tu od stosunkowo niedawna Polaków. Trend ten sam sobie jest pozytywny. Z jednej strony świadczy o rosnącym statusie materialnym nowej emigracji, z drugiej zaś o jej zapobiegliwości i umiejętności perspektywicznego myślenia w kategoriach ekonomicznych. Wielu jednak naszych zapobiegliwych rodaków wchodzi w posiadanie, a raczej w użytkowanie domów poprzez wynajem ich, albo od agencji, albo też od prywatnych właścicieli posesji. Coraz częściej także zdarza się, iż umiejętne wykorzystanie obowiązujących w tym kraju, a dość „dziurawych” przepisów, daje szansę na uzyskanie lokalu mieszkalnego od rady dzielnicy. Takie popularnie zwane mieszkanie „councilowskie” jest tanie, nie trzeba w nie inwestować i znakomicie nadaje się do ...wynajęcia go innym mniej zapobiegliwym lub właśnie nowo przybyłym, czyli mniej zorientowanym w realiach rodakom. I najczęściej też, jest im wynajmowane.

„Mieszkanie do wynajęcia”

Ogłoszeń o takiej lub podobnej treści oferujących mieszkania, domy, pokoje lub miejsca do spania jest mnóstwo. W prasie lokalnej, polonijnej, a także na sklepowych wystawach całego kraju. Wśród nich, przynajmniej w Londynie, gros stanowią oferty zamieszczane przez Polaków i do Polaków właściwie skierowane. Wiele jest ogłoszeń dotyczących różnych posesji zamieszczanych przez jedną i tę samą osobę. Powtarza się w nich imię i numer telefonu (najczęściej oczywiście komórkowego) „landlorda”. Ludzie zorientowali się, że podnajmowanie wynajętych wcześniej od kogoś innego lokali, bo o takich mowa, jest całkiem niezłym sposobem na życie i dorabianie się. Praca lekka, łatwa i przyjemna, a w dodatku dość dochodowa.

Niby nie ma nic złego ani w robieniu interesów, ani w dorabianiu się, ani nawet w zarabianiu na pośrednictwie. Wszak nie od dzisiaj wiadomo, iż właśnie na propinacji zarabia się najwięcej, najmniej przy tym inwestując.

Problem jednak w tym, że w wielu przypadkach taki proceder jest w tym kraju nielegalny. I to z wielu powodów, które pokrótce omówimy poniżej.

Licencje dla właścicieli lokali

Według obowiązującego od kilkunastu miesięcy znowelizowanego prawa, zwanego w skrócie „Dwelling act”, każdy, kto ma zamiar prowadzić działalność gospodarczą polegającą na wynajmowaniu lokali mieszkalnych lub choćby tylko ich części w celach zarobkowych, musi postarać się o licencję z rady miasta lub dzielnicy. Aby taką licencję otrzymać, proponowany przez potencjalnego właściciela lokal spełniać musi szereg wymogów podyktowanych względami przepisów bezpieczeństwa, przeciwpożarowych oraz sanitarnych. Właściciel zobowiązany jest zgłosić ten fakt w Inland Revenue. Za licencję trzeba także zapłacić, a od dochodu z wynajmu odprowadzić podatek.

Przed wydaniem licencji, upoważniony urzędnik (lub urzędnicy) lokalnej rady wizytują proponowany lokal, sprawdzając czy odpowiada on wszystkim wymienionym wyżej wymogom. Te zaś, aczkolwiek nie są zbyt wygórowane, istnieją i mają na względzie przede wszystkim dobry interes potencjalnych najemców oraz sąsiadów właściciela. Ustawodawca wyszedł bowiem (i słusznie) z założenia, że właściciel zawsze będzie miał na uwadze przede wszystkim swój własny interes. Z pewnymi wyjątkami, życie potwierdza słuszność założenia ustawodawcy, niestety.