P jak Polak, R jak rasizm...

- Mamuś to był najmilszy dzień w szkole, jaki miałem dotychczas.
W dodatku po raz pierwszy od dłuższego czasu przychodzi w czystym mundurku, bo nikt go nie kopał ani nie szarpał.

- „Napisałam list do Victims Suport w rejonie i wiem, że szkoła Maćka musi podjąć bardziej zdecydowane działania, w celu wykorzenienia bullingu, ale to długa, mozolna droga, a na wszystko potrzeba pieniędzy. Gdy opisałam w liście do dyrektorki klas siódmych moje przemyślenia, to usłyszałam, że pisze o jakimś horrorze, który nie istnieje” – dziwi się pani Małgosia.

Faza schoolofobiczna

Niespodziewanie kilka następnych tygodni przynosi poprawę. Maciek wreszcie nawiązuje przyjaźnie z rówieśnikami z podwórka. Ma towarzystwo do zabaw. Dzieci nie zwracają najmniejszej uwagi na to skąd pochodzi. Jest dla nich po prostu „fajnym kolegą”. Często bawią się w pobliskim parku. I wtedy spotyka w nim uczniów starszych klas. Biją go. Grożą, że jak jeszcze raz go tu zobaczą to zadźgają nożem. Poszarpany wraca do domu. Pani Małgosia dzwoni na policję. Następnego dnia malec nie idzie do szkoły. Kolejny raz…

- „Maciek bardzo gwałtownie reaguje na takie sytuacje. Jest tak roztrzęsiony, że czasem chce ich po prostu zabić. Strasznie mi go żal” – przyznaje zaniepokojona matka.
Chłopiec ma typowe objawy dziecka bullingowanego. Odmawia pójścia do szkoły, boli go często brzuch i głowa, jest nerwowy, a na koniec za całą sytuację obwinia samego siebie.

- „Wiem, jaki impakt bulling ma na życie mojego syna i gdyby nie moje wsparcie, Maciek na pewno by się załamał. Dlatego ostrożnie i z rozsądkiem staram się podejść do sprawy, choć nie jest to łatwe, gdyż jak tylko sobie pomyśle o tym, co Maciek musi przeżywać w szkole, to ciarki przechodzą mi po plecach. Wyzwiska to jedno, ale użycie siły fizycznej, szarpanie go, kopanie, uderzanie go tak silnie, że trzaska głową o ścianę to już zupełnie inna sprawa, to zagrożenie życia(…) Sami nauczyciele zdają się rozumieć problem, ale nie umieją go ogarnąć tłumacząc, że szkoła jest bardzo duża i trudno chodzić za każdym dzieckiem. To, po co systemy CCTV? Po co są obecni nauczyciele na przerwach? Najważniejsze jednak nie jest potępianie, ale nauczanie. Trzeba w jakiś sposób dotrzeć do środowiska tych dzieci, które bullingują. Potrzebne są kampanie o tolerancji i różnorodności. Niestety w tej kwestii Wielka Brytania nie zdaje egzaminu” – dodaje.

Maciek wraca do szkoły. Wie, że musi. Lubi się uczyć, choć koledzy z klasy hałasując podczas lekcji skutecznie mu to utrudniają. Nie mija wiele czasu, kiedy znów zostaje pobity na terenie parku. Tym razem jednak zapamiętuje sprawców. Oprawcy trafiają w ręce policji. Rodzice Maćka mają nadzieję, że napastnicy poniosą należytą karę. Sprawa jednak wciąż jest w toku.

Tagi: rasizm, Polak, dziecko

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: