Letnie przesilenie przy Stonehenge

Współcześni druidzi, hippisi, ciekawscy i turyści przywitali świt najdłuższego dnia w roku przy najważniejszej budowli megalitycznej w Wielkiej Brytanii. Stonehenge pochodzi z przełomu epoki neolitu i brązu. Położony jest w odległości 13 km od miasta Salisbury południowej Anglii.

„Bardzo podobało mi się, że można było robić zdjęcia wśród skał, których normalnie nie można oglądać z bliska, a jak się ktoś uparł to nawet można było się na nie wspiąć. Jedyne co mi przeszkadzało to ci wszyscy ludzie. Wołałabym być tam bez nich” – mówi Katarzyna, która i w tym roku przywitała świt przy Stonehenge.

Kromlech, czyli kamienny krąg z pionowo ustawionych głazów, najprawdopodobniej związany był z kultem księżyca i słońca. Obiekt od 1968 roku należy do UNESCO oraz znajduje się pod nadzorem angielskiego Scheduled Ancient Monument.

Jego nazwa pochodzi od staro-angielskiego języka, gdzie stān oznaczało kamień (ang. stone) oraz albo hencg oznaczające otaczać (ang. hinge) lub hen(c)en oznaczające szubienicę. Ze słowa henge powstało słowo henges - kręgi, którymi teraz są nazywane obiekty tego typu.

Przesilenie letnie to moment największego odchylenia Słońca od równika. W tym czasie na półkuli północnej przypada najdłuższy dzień roku, podczas, gdy na półkuli południowej najdłuższa noc.

Z tej okazji co roku do Stonehenge zjeżdżają nie tylko miłośnicy astronomii czy turyści, ale też zwolennicy New Age, magii i dawnych wierzeń. Tańce i śpiewy zgromadzonych przybierają czasem charakter pogańskich obrzędów.

Zobacz zdjęcia

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: