W Boże Ciało o ochronie życia i lustracji

 

Przewodniczący Episkopatu Polski abp Józef Michalik skrytykował polityków, którzy nie walczyli o zapisanie w konstytucji ochrony życia od poczęcia. – Partia i która rządzi i która się w opozycji deklaruje, nie zdały egzaminu i moralnego, etycznego. Nie broni, nie promuje życia, nie promuje rodziny w należyty sposób – podkreślił.

– Są jeszcze uczciwi politycy, jak były marszałek Sejmu, druga osoba w kraju po prezydencie, który odchodzi, bo jego przekonania zostały podeptane. Chcemy otoczyć go modlitwą i wszystkich ludzi uczciwych, którzy w sposób ofiarny patrzą na dobro innego człowieka – mówił podczas uroczystości Bożego Ciała w Przemyślu.

Metropolita przemyski nawiązał też do oskarżeń pod adresem Polski o ograniczanie wolności homoseksualistów. Podkreślił, że wielkość człowieka polega na pragnieniu wyzwolenia się ze słabości, jaką jest odchodzenie od praw natury.

Abp Nycz: konieczne oczyszczenie

O jedności Polaków i „koniecznym oczyszczeniu w życiu społecznym” mówił podczas centralnych uroczystości Bożego Ciała w Warszawie metropolita warszawski arcybiskup Kazimierz Nycz. Jak zaznaczył, tylko wtedy, gdy Polacy będą zjednoczeni, świat uwierzy, że mamy mu coś do zaoferowania.

Metropolita warszawski zaznaczył, że Polacy oddalają się od siebie, zamiast się do siebie przybliżać. Nawet język i forma publicznej rozmowy są bardzo daleko od języka ewangelicznego, który łączy ludzi.

Arcybiskup Nycz podkreślił, że po 30 latach są rany, które się zagoiły i tych ran nie wolno nam rozdrapywać. – Ale każdy lekarz wie, że są takie rany, które się nie zagoją, a których nie wolno dopuszczać do zagojenia, zanim się nie oczyści wnętrza – powiedział. Dodał, że tym oczyszczeniem – koniecznym, a czasem bardzo bolesnym – ran naszego życia społecznego jest dojście do prawdy i przyznanie się do zdrady.

Kard. Dziwisz: władza a zwykły obywatel

Metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz podczas procesji Bożego Ciała w Krakowie mówił, że „władza, która nie dostrzega potrzeb podwładnych, nie otrzyma błogosławieństwa Bożego”, że bez troski o zwykłego obywatela nie da się w państwie budować rodzinnego szczęścia.