Elżbieta II sfrustrowana rządami Blaira

 

W brytyjskiej tradycji monarcha zachowuje neutralność polityczną. Nie wypowiada się publicznie w sprawach bieżących, ale podczas cotygodniowych audiencji konsultuje się z szefem rządu i ma prawo "zachęcać go" i "ostrzegać".

Elżbietę II ma szczególnie niepokoić niezrozumienie przez laburzystów spraw wsi. Wprowadzony przez Partię Pracy zakaz polowań na lisy i zające z psią nagonką uważa za kwestię niepotrzebnie dzielącą społeczeństwo. (Wyborcy w miastach na ogół są za zakazem, a na wsi przeciw. Polityczną bazą Partii Pracy są miasta).

81-letniej królowej nie podoba się też majstrowanie przy uświęconych przez tradycję instytucjach, takich jak Izba Lordów. (Reforma tego gremium uważana jest za połowiczną, a dodatkowy cień rzuca na nią skandal wokół sprzedaży tytułów lordowskich w zamian za nieoprocentowane pożyczki dla Partii Pracy na czas nieokreślony).

Monarchini sądzi, że brytyjskie siły zbrojne zostały "rozczłonkowane" przez to, że zaangażowały się w operacje za granicą, zwłaszcza w Iraku i Afganistanie. Zarzuca też Blairowi, że zbyt dużo uwagi poświęca stosunkom z USA kosztem kontaktów z Commonwealthem, którego Elżbieta II jest głową. Ceni za to za wkład w pokój w Irlandii Północnej.

"Królowa czuje gorycz i frustrację z powodu zmian wprowadzanych tylko w imię zmian" - cytuje tygodnik jednego z zaufanych Elżbiety II.

W ciągu 55-letnich rządów brytyjska królowa pracowała z 10 premierami. Nie ma pewności, czy Tony Blair śladem Winstona Churchilla i Harolda Wilsona wyda bankiet na cześć królowej z okazji ustąpienia z funkcji premiera, ponieważ - jak pisze gazeta - oboje mają napięty kalendarz. Blair odchodzi z urzędu 27 czerwca. (gazeta.pl)