Urodzinowy Bono

Sunday, Bloody Sunday

Bono i spółka nigdy nie unikali bolesnych tematów trapiących podzieloną Irlandię. W sierpniu 1982 r.
został napisany utwór „Sunday, Bloody Sunday”, upamiętniający wstrząsające wydarzenia z historii
najnowszej Irlandii Północnej. W niedzielę 30 stycznia 1972 r. w miejscowości Derry brytyjscy komandosi bez zapowiedzi otworzyli ogień do uczestników pokojowego marszu. W bestialski sposób zamordowano 13 osób, a ponad 20 było poważnie rannych. 1 grudnia 1982 r. zespół rozpoczął miesięczną trasę koncertową po Europie, na której prezentowane były utwory z jeszcze nie wydanego jeszcze albumu „War”. Podczas koncertu w Glasgow zespół wykonał po raz pierwszy „Sunday, Bloody Sunday”.

Polski akcent

Krążek „War” pojawił się w sprzedaży 28 lutego 1983 r., a pilotował go singel „40” (pozostałe małe płyty to: „New Year’s Day”, „Two Hearts Bit As One” i oczywiście – „Sunday, Bloody Sunday”). Nowe dzieło U2 pojawiło się na pierwszym miejscu angielskiej listy przebojów. Trzeci album ostatecznie zdefiniował styl grupy, którą uznano za najbardziej zaangażowaną politycznie od czasów rebeliantów z The Clash. Warto dodać, że utwór „New Year's Day” powstał z myślą o


Polakach, walczących na początku lat 80. (spowitych w nocy stanu wojennego i wewnętrznych podziałów – patrz ramka) o lepsze życie, wiarę, nadzieję i miłość. Inspiracją do napisania piosenki było wprowadzenie w Polsce stanu wojennego 13 grudnia 1981 r., z przejmującym widokiem czołgów na ulicach polskich miast.

Song dla Polaków

Na „War” znajduje się także utwór „New Year's Day” – dedykowany nam Polakom i Lechowi Wałęsie, charyzmatycznemu przywódcy Solidarności. Bono napisał słowa do tej piosenki pod wpływem reporterskich doniesień napływających z ogarniętej stanem wojennym Polski. „Oglądałem telewizyjne wiadomości, i nagle zobaczyłem czołgi na ulicach Warszawy. Poczułem złość i wielkie wzburzenie. Słowa na papier przelałem w ciągu kilku chwil.” - wspomina Bono Vox.

/…/ I will be with you again
And so we're told
This is the golden age
And gold is reason for the wars we wage
Though I want to be with you
Be with you night and day
Nothing changes
On New Year's Day /.../

W połowie lat 80 – tych Lech Wałęsa napisał list do lidera U2. Przywódca Solidarności dziękował za otuchę i wielkie duchowe i moralne wsparcie zespołu w tych ciężkich dla Polaków chwilach próby. Jednocześnie gorąco zaprosił zespół na koncert do Polski. Zamysł cudowny, ale – o owych czasach – nierealny w realizacji. List z Polski, w kołnierzyku białej koszuli, przemycił znany dziennikarz radiowy A. Chmiel, który dla radiowej Trójki przeprowadził z Bono ponad godzinny wywiad. Cenzura – niestety – pocięła wypowiedzi Bono (szczególnie te odnoszące się do idei wolności i sprawy stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku).
Mimo wszystko jednak polscy fani U2 odczuli bliskość swoich idoli i ich troskę. Byłem wtedy niespełna trzynastoletnim młodzieńcem, ale późno w nocy, z wypiekami na twarzy chłonąłem każde słowo Bono – mojego idola, współtwórcy doskonałego albumu „Unforgettable Fire” (album promował singel „Pride (In the Name of Love)”).