Przykład 5
Jazda 34 godziny – Tydzień 1
56 godzin – Tydzień 2
34 godziny – Tydzień 3
W ciągu każdych dwóch tygodni kierowca musi mieć dwa regulaminowe okresy przerwy lub jeden normalny, a jeden zredukowany okres przerwy. W takim przypadku czas, o który przerwa została zredukowana musi być oddany i dołączony en bloc do następnej, co najmniej 9-godzinnej przerwy w pracy.
Przykład 6
33-godzinna tygodniowa przerwa
1 Tydzień
2 Tydzień
3 Tydzień
4 Tydzień
Niedziela godz. 24:00
Wyrównanie w liczbie 12 godzin musi być dokonane przed godz. 24.00 w niedzielę, w trzecim tygodniu następującym po uprzedniej redukcji.
Przerwy w pracy i wypoczynek
Całodzienny wypoczynek i tygodniowy wypoczynek może odbyć się poza bazą (miejscem zamieszkania kierowcy), jeżeli wyrazi on na to zgodę. W tym wypadku pojazd musi być wyposażony w odpowiednie miejsce do spania, osobne dla każdego kierowcy, jeżeli pojazd obsługuje więcej niż jedna osoba i dodatkowo musi ono być stacjonarne. Nie jest dopuszczalne używanie łóżek polowych lub materaców rozkładanych na pace ciężarówki. W przypadku kierowców autokarów, nie mogą oni być zmuszeni do spania na siedzeniach pasażerskich. Jeżeli autokar nie ma specjalnej kabiny, wktórej może się przespać kierowca, firma zobowiązana jest zapewnić mu nocleg poza pojazdem. Oznacza to także, iż koszty noclegu ponosi firma, a nie kierowca. Dodatkowo, jeżeli odpłatność za nocleg dokonywana jest na miejscu, kierowca zobowiązany jest przedstawić rachunek (a firma wymagać go) na dowód, iż nocleg rzeczywiście odbył się w miejscu do tego odpowiednim.
Przerwy w pracy, dni wolne oraz ustawowe okresy wypoczynku muszą być wykorzystane w naturze i w regulaminowych terminach. Oznacza to, iż w żadnym wypadku nie wolno wypłacać za nie ekwiwalentu w gotówce lub żadnej innej formie. Nie wolno ich także kumulować, poprzedzając je pracą bez regulaminowych przerw. Obowiązujące 45-minutowe przerwy w prowadzeniu pojazdu, po każdych 4,5 godzinach jazdy, wliczają się do czasu pracy, za który należy się wynagrodzenie według indywidualnej stawki zatrudnienia. W przypadku kierowców autokarów za okres pracy liczy się także czas oczekiwania na parkingach na pasażerów zwiedzających zabytki, uczestniczących w uroczystościach, imprezach sportowych, towarzyskich, itp. Jest to tak zwany „stand by”. W konsekwencji, po pierwsze, należy się za taki czas normalne wynagrodzenie, a także muszą być zachowane wszystkie zasady dotyczące wypoczynku kierowcy.
Ma to zastosowanie w nowych zasadach pracy w systemie „split shift”, czyli dniówki przerywanej. Nowe zasady mówią, iż dzienny odpoczynek w czasie „split shift” może być podzielony najwyżej na dwa okresy, z tym że jeden z nich musi trwać co najmniej 9 godzin, a jeden z nich w czasie dniówki musi trwać co najmniej 3 godziny.
W przypadku, kiedy taka ewentualność zachodzi (co piszący te słowa zna z własnego doświadczenia), w celu uniknięcia nieporozumień z pasażerami autokaru, powinni oni być poinformowani wcześniej (najlepiej już na etapie zamawiania usługi przewozowej), iż kierowca ma obowiązek przestrzegać czasu regulaminowych wypoczynków zarówno w czasie jazdy jak i „split shift”.
