Miesiąc w subiektywie

 

Głównymi rywalami będą w nich znajdujący się obecnie u władzy labourzyści oraz pretendująca do ich stołków, wspierana przez Kościół Scottish National Party.

Przywódcy Kościoła, świadomi liczby około 40,000 imigrantów oficjalnie pracujących w Szkocji, z?czego 90% stanowią Polacy, z czego – jak twierdzą – niemal wszyscy są praktykującymi katolikami, namawiają do głosowania "zgodnie z własnym sumieniem", co wydaje się być dosyć cienką aluzją do obecnych poczynań edynburskich labourzystów, szczególnie w sferach zawierania związków cywilnych czy adopcji dzieci przez pary gejowskie.

Rzecznik Kościoła, Peter Kearney powiedział, że rząd ignorował do tej pory wszystkie sugestie Kościoła dotyczące rodziny i zagadnień moralnych. Dodał, że przyjeżdżający do Szkocji Polacy prawdopodobnie będą mieli bardziej tradycyjne poglądy i zgodzą się, że część tutejszych praw nie może być akceptowana.

Deja vu?

Po raz kolejny Polska pokłóciła się z Unią. Tym razem poszło o definicję tego niewątpliwie szlachetnego trunku, jakim jest wódka. Polska uparcie twierdzi, że prawdziwa wódka może być produkowana wyłącznie w oparciu o zboże lub ziemniaki, podczas gdy inne kraje dopuszczają, zgodnie z dotychczasową unijną definicją, również inne produkty rolnicze. Łatwo się jednak domyśleć, kto w tym sporze może mieć rację. Jedyny problem tkwi w tym, że ostatnio jakby brakuje nam silnego poparcia sąsiadów ze wschodu.

* * *
Największa szkocka grupa żywnościowa postanowiła założyć swoją filię w polskim Wolsztynie. Planuje zatrudnić tam 125 Polaków przy marynowaniu cebuli. Kierujący projektem Cameron Whyte uzasadnia to niskimi kosztami pracy, a tym samym i produkcji. Powinien jednak zastanowić się również i nad tym, czy przy obecnym odpływie wysoko kwalifikowanej siły roboczej z Polski znajdzie tam aż tylu specjalistów do takiego odpowiedzialnego zajęcia.

* * *
Szkoccy Polacy dorobili się własnego wzoru tartanu. Polski tartan jest, oczywiście, biało-czerwony, z dodatkiem koloru niebieskiego symbolizującego Szkocję. Czekamy teraz - nie, bynajmniej nie na polski zamek, raczej na pierwszego Polaka grającego na kobzie pod pomnikiem Waltera Scotta.