Polak w Londynie

Poszukiwania pracy możesz zacząć jeszcze w Polsce. Przeczytaj dokładnie dwutygodnik „Praca i Życie za Granicą”, przejrzyj internetowe serwisy rekrutacyjne, wyślij życiorys do kilku agencji pracy, rzuć okiem na oferty brytyjskiego urzędu pracy

Chociaż zatrudnienia przez telefon raczej nie dostaniesz, będziesz mieć przynajmniej punkt zaczepienia. Dużo zależy od charakteru poszukiwanej pracy. Ubiegając się o stanowisko inżyniera, programisty lub lekarza, będziesz musiał wybrać się na rozmowę kwalifikacyjną. Jeśli szukasz posady kelnerki, sprzątaczki czy stróża, nie licz na „zdalne” zapewnienie o zatrudnieniu – najczęściej pracodawca może przebierać w kandydatach znajdujących się już na miejscu. Jednak umówienie się na kilka spotkań przed wyjazdem jeszcze nikomu nie zaszkodziło, a już niejednemu oszczędziło trochę nerwów w pierwszych dniach pobytu w Londynie.

Praca z marszu

Jeśli jedziesz w ciemno i zamierzasz szukać pracy dopiero na miejscu, lepiej zabierz ze sobą wygodne buty. Konkurencja na rynku pracy dorywczej wciąż rośnie i coraz trudniej dostać posadę kelnerki, pomywacza czy recepcjonistki „z marszu”. Zabierz ze sobą dużo wydrukowanych CV – po angielsku – a od razu po przyjeździe zaopatrz się w kartę do telefonu komórkowego. W swoich wędrówkach w poszukiwaniu pracy nie ograniczaj się do centrum Londynu – przed tobą było tam już setki osób.

Najlepiej każdy dzień przeznacz na inną dzielnicę. Ten sposób poszukiwania pracy – chociaż niesie ze sobą ryzyko (nie masz żadnej pewności, że zaczniesz pracę od poniedziałku) – ma też plusy. Wielu właścicieli restauracji, hoteli, sklepów i pubów nie zamieszcza ogłoszeń w prasie ani nie przekazuje ofert do agencji rekrutacyjnych, tylko wywiesza kartkę na drzwiach lokalu. Pukając do ich drzwi, masz szansę na błyskawiczną rozmowę kwali- fikacyjną z menedżerem i na pracę od zaraz. Niestety, coraz częściej na drzwiach londyńskich lokali można zobaczyć kartkę z napisem po polsku: „pracy nie ma”.

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: